طوفان ژئومغناطیسی کلاس G1 با هشدار NOAA در مورد CME آدمخواری به زمین برخورد می کند

NOAA هشدار داد که پیشرفت چرخه 25 خورشیدی از پیش‌بینی‌های علمی فراتر رفته است و تعداد لکه‌های خورشیدی و فوران‌های طوفان خورشیدی به‌طور قابل‌توجهی بیشتر از آنچه کارشناسان در ابتدا پیش‌بینی می‌کردند را نشان می‌دهد، و این پیش‌بینی ممکن است خبر خیلی خوبی برای زمین نباشد. این چرخه در دسامبر 2019 همراه با افزایش قابل توجهی در فعالیت خورشیدی آغاز شد. در طی یک دوره زمانی، ما شاهد برخورد طوفان های خورشیدی خطرناک بسیاری به زمین بوده ایم.

گزارش SpaceWeather.com نشان داد که اخیراً در 14 جولای، شعله‌ورترین شعله‌های بصری چرخه خورشیدی 25 روی سطح خورشید رخ داده است که پلاسمای تیره را از نیمکره جنوبی خورشید به بیرون پرتاب می‌کند. با کمال تعجب، این انفجار از گنبد مغناطیسی AR3370 سرچشمه می گیرد، یک لکه خورشیدی که قبلا پنهان شده بود و اندازه خوبی داشت. این گزارش می افزاید: یکی از این پرتاب های جرمی تاج (CME) در 14 جولای از خورشید فرار کرد، “به دنبال آن دومین CME سریعتر در 15 جولای”. اکنون NOAA هشدار داده است که این CME به زودی به زمین برخورد می کند!

NOAA هشدار داده است که طوفان ژئومغناطیسی کلاس G1 احتمالاً در 18 ژوئیه به زمین برخورد خواهد کرد. گزارش آب و هوای پیشنهادی Cosmos: «طبق مدل NOAA، CME دوم اولین CME را از بین می‌برد و یک CME آدمخوار را تشکیل می‌دهد تا در 18 جولای به زمین برخورد کند.

CME آدمخوار چیست؟ ناسا دقیقا توضیح داد که انسان خوار CME چگونه کار می کند. هنگامی که چندین ابر CME از یک مکان سرچشمه می گیرند، یک پدیده مسحورکننده رخ می دهد که در آن ابر بعدی توانایی سبقت گرفتن و ترکیب ابر پیشرو را دارد و در نتیجه قدرت بیشتری به دست می آورد. این فرآیند جذب منجر به تقویت شدت مغناطیسی می شود که قدرت و قدرت CME جذب کننده را بیشتر می کند. این به عنوان CME آدمخوار شناخته می شود.

آیا قطعی رادیو پیش بینی می شود؟

کارشناسان NOAA در پیش‌بینی هواشناسی سه روزه هشدار دادند که انتظار می‌رود فعالیت خورشیدی کم باشد و احتمال شراره‌های کلاس M و احتمال کمی برای شعله‌های ایزوله کلاس X تا 18 جولای وجود داشته باشد. این ممکن است منجر به کاهش نور رادیو R1-R3/Havy شود.

دانشمندان چگونه آب و هوای فضا را مشاهده می کنند؟

ناسا توضیح می دهد که دانشمندان از انواع حسگرها و سیستم های تصویربرداری زمینی و فضایی برای مشاهده فعالیت در اعماق مختلف در جو خورشید استفاده می کنند. در حال حاضر ناوگانی از ماهواره های NOAA و برخی از ماهواره های علمی ناسا وجود دارد. برای مثال، سیگنال‌های CME از تصاویر SOHO، STEREO beacon از سمت دور خورشید می‌آیند. و تصاویر با وضوح فوق العاده بالا از SDO به عنوان ماهواره DSCOVR NOAA طوفان های خورشیدی و رفتار خورشید را نظارت می کند.