بازی سه بعدی بدون عینک شگفت انگیز است، اما باید به درستی انجام شود

سه بعدی بدون عینک بازگشته است. و لطفا چشمانتان را نچرخانید و این را به عنوان یک حقه بنویسید.

من هفته گذشته دو مانیتور بازی سه بعدی مشابه را در نمایشگاه CES دیدم که از این فناوری استفاده می کردند و چشمان شما را برای فریب دادن شما به دیدن عمق در صفحه دو بعدی ردیابی می کردند. این چیزهای بسیار قانع کننده ای است، به خصوص برای بازی ها. من واقعاً می خواهم شاهد به ثمر نشستن این فناوری باشم، اما بر اساس آنچه تاکنون دیده ام، اگر امیدوار است توجه مردم را به خود جلب کند، باید به روش صحیح انجام شود. اصطلاح “3D” طعم بدی را در دهان مردم به جا گذاشته است و اگر موج جدید مانیتورها بخواهند این کار را لغو کنند، باید اولین تاثیر خوبی بگذارند.

داستان دو روش

دو مانیتور بازی سه بعدی که در CES دیدم اشتراکات زیادی داشتند. هر دو مانیتور 27 اینچی بودند، هر دو از ردیابی چشم استفاده می‌کردند، و هر دو نیاز به ایستادن در یک “نقطه شیرین” داشتند تا تصویر به‌هم ریخته به نظر نرسد.

اولین مانیتور سه بعدی که در نمایشگاه CES امسال دیدم از سامسونگ بود و بیشتر به عنوان یک نمایشگر فناوری معرفی شد تا یک محصول واقعی. مانیتور بازی را داشت دروغ های پی راه اندازی شده و آماده بازی است، همراه با نسخه ی نمایشی که یک رابط کاربری ناوبری را نشان می دهد و تغییر بین دو بعدی و سه بعدی را نشان می دهد. هر دو دمو من را تحت تاثیر قرار دادند، اما به وضوح گیم پلی جایی بود که جادو بود. دروغ های پی عالی به نظر می رسید و جلوه 3 بعدی عملی بودن انجام یک بازی چالش برانگیز را از بین نمی برد. دروغ های پی. گم شدن در بازی آسان بود، به کمک توهم عمقی که از طریق دوربین احساس می شد.

به گفته سامسونگ، هیچ محدودیتی برای بازی‌های روی مانیتور وجود ندارد، حتی بازی‌های VR. در آن زمان، من بسیار تحت تأثیر قرار گرفتم که “نقطه شیرین” چقدر بزرگ است. متوجه پارگی‌های بسیار جدی صفحه‌نمایش در عناصر پس‌زمینه شدم، اما آن را به فناوری اولیه واگذار کردم.

با این حال، وقتی روز بعد Acer Predator SpatialLabs View Pro 27 را امتحان کردم، نظر من تغییر کرد. تفاوت در سراسر جهان بود. از طریق یک صحنه زیبا در داستان طاعون: بی گناهی، و من را تحت تاثیر قرار داد. پارگی صفحه نه تنها ناپدید شد، بلکه این نقطه شیرین بسیار بزرگتر از مانیتور سامسونگ بود. حتی می‌توانم تنظیمات سه بعدی را تنظیم کنم تا جلوه پاپ‌آپ حتی قوی‌تر شود. این مانیتور 27 اینچی همچنین دارای دو بلندگوی جلویی است که صدای فراگیر نیز دارد.

فقط برای بررسی مجدد، متوقف شدم دروغ های پی برای مقایسه سیب با سیب و بله – تفاوت هنوز وجود داشت. و سس راز اینجاست: ایسر برنامه ای به نام SpatialLabs TrueGame دارد که بازی ها را با نمایه سه بعدی پیکربندی می کند. SpatialLabs سال‌هاست که وجود داشته است و اولین شرکتی بود که لپ‌تاپ‌ها و مانیتورهای سه بعدی را به بازار عرضه کرد، که با ConceptD Pro در سال 2021 شروع شد.

این برنامه با 50 عنوان شروع شد و اکنون به 100 عنوان می رسد و ماهیانه حدود پنج عنوان به آن اضافه می شود. همه اینها بدون کمک خود سازنده بازی انجام می شود، اگرچه ایسر امیدوار است که با پیشرفت این فناوری، روزی این روند در توسعه بازی ادغام شود.

رویکرد ایسر بسیار بیشتر درگیر است، اما در محصول نهایی نتیجه می دهد. رندر فوری بازی ها به صورت سه بعدی خوب است، اما زمانی که دیدید با SpatialLabs TrueGame چه احساسی دارند، بازگشت به عقب سخت می شود. یک تجربه من را مجذوب خود کرد – تجربه دیگر باعث شد من این فناوری را بخواهم اکنون.

رفتن یک قدم جلوتر

ما تازه در آغاز دنیای جدید مانیتورهای سه بعدی هستیم و البته استفاده از آن فراتر از بازی است. یکی از شگفت‌انگیزترین تظاهراتی که من از این فناوری دیده‌ام، قلم zSpace مورد استفاده در Asus ProArt 16 Studiobook 3D بود که به شما امکان می‌دهد اشیاء را به صورت سه بعدی دستکاری کرده و آنها را به چشمان خود نزدیک کنید – همه اینها بدون هدست VR یا عینک از هر نوع

من همچنین نمایشی را در نمایشگاه CES امسال توسط شرکتی به نام Breylon دیدم که نمایشگرهای سه بعدی را فراتر از توهمات نوری ساده قرار داد. این صرفاً در حوزه مفاهیم فناوری است، اما این شرکت یک صفحه نمایش چند کانونی ایجاد کرده است که در واقع می تواند چندین صفحه با عمق سه بعدی ایجاد کند – نه ظاهر فضای بصری، بلکه لایه های واقعی که چشمان شما می توانند فوکوس را بین آنها تغییر دهند. در واقع، آنقدر واقعی است که حتی یک لنز دوربین می تواند فوکوس را بین هواپیماها تغییر دهد و اختلاف منظر طبیعی ایجاد شده توسط آنها را ثبت کند. بازی مطمئناً یکی از برنامه‌هایی است که در آن HUD می‌تواند به طور یکپارچه با پس‌زمینه ترکیب شود، زیرا چشمان شما از عناصر پیش‌زمینه می‌نگرند. اما می تواند به همان اندازه برای ناوبری ماشین یا حتی محاسبات اولیه مفید باشد. این بسیار شگفت انگیز است.

با این حال، در حال حاضر محدودیت قدرت وجود دارد. با 3D استریوسکوپی در مانیتورهای بازی، شما بینهایت لایه عمق درک می کنید، در حالی که با رویکرد Breylon، شما در رایانه های شخصی امروزی به دو یا سه لایه محدود می شوید. بنابراین، اختلاط این دو رویکرد ممکن است بهترین راه رو به جلو باشد.

اینکه چگونه این فناوری گرد هم می‌آید و شکل می‌گیرد، حدس و گمان محض است، اما تنها در صورتی اتفاق می‌افتد که سازندگانی مانند ایسر و سامسونگ در زمینه فناوری سه‌بعدی بهترین تلاش خود را به کار گیرند. جوراب‌هایمان را در بیاوریم. کاری کن که آرزو کنیم دیگر هیچ بازی دو بعدی بازی نکنیم. این مانیتورها را به دنیا بیاورید و کلیدهایی را به توسعه دهندگان بدهید تا کارهای شگفت انگیزی را با آنها انجام دهند.

اگر آنها بتوانند این کار را انجام دهند، ممکن است به انقلابی در بازی نگاه کنیم که به مراتب بهتر از بستن هدست VR به صورت شماست.

توصیه های سردبیران