چگونه یک ویژگی خاص عکاسی گوشی هوشمند من را برای همیشه تغییر داد

من معمولاً در برنامه‌های دوربین گوشی‌های هوشمند با حالت‌های حرفه‌ای کار نمی‌کنم. من یک “حرفه ای” نیستم، بنابراین آنها به ندرت مرتبط به نظر می رسند، و ترکیب یک حالت خودکار کارآمد و یک پلت فرم ویرایش عالی معمولاً به این معنی است که در نهایت عکسی را دریافت می کنم که از آن راضی هستم.

اما همه چیز زمانی که من حالت Master Mode را در OnePlus 12 امتحان کردم تغییر کرد. بله، این یک حالت حرفه ای پنهان است، اما دارای مجموعه ای غیرعادی و کاملاً خاص از ویژگی ها است که به من کمک کرد عکس هایی را ایجاد کنم که دوست دارم و به سبک عکاسی خودم کمک کرد. خیلی بیشتر از اکثر گوشی های دیگری که اخیرا استفاده کرده ام.

سبک عکاسی شخصی

تمام عکس‌ها (نه روی تلفن) در این مقاله با استفاده از حالت Master Mode در OnePlus 12 گرفته شده‌اند. اما قبل از اینکه در مورد آنچه در مورد آن دوست دارم صحبت کنم، می‌خواهم در مورد عبارت “سبک عکاسی” که در بالا ذکر کردم صحبت کنم، زیرا همانطور که من فکر می کنم Master Mode برای پیشرفت بیشتر او موثر است. سبک عکاسی چیست؟ کیت گاریبالدی، عکاس، این موضوع را به بهترین شکل در این قطعه بیان کرد و گفت: “به عنوان یک عکاس، سبک را می توان به عنوان یک الگوی تکراری توصیف کرد که مانند اثر انگشت در آثار هنری شما می گذرد.”

بسیار بزرگ به نظر می رسد، به خصوص زمانی که من قطعاً عکس هایی را که می گیرم «هنر» نمی دانم، اما این توضیحات به خوبی با آنچه Master Mode امکان پذیر می کند مطابقت دارد. این به عکس‌های من کمک کرد که ظاهری بسیار خاص پیدا کنند و فضای خاصی را که هنگام گرفتن تصویر در ذهن داشتم نشان دهند. تفاوت بین آن و ویرایش یک عکس موجود برای رسیدن به همان اثر این است که حالت Master Mode همه این کارها را انجام می دهد در زمان واقعی. این است زیاد تجربه متفاوت

ظاهر این عکس ها چطوره؟ اگر بگویم سبکی که با حالت Master Mode OnePlus 12 تبلیغ می‌کنم، کاملاً ساخته‌ی من است، دروغ می‌گویم، اما منشأ آن در یکی دیگر از دوربین‌های گوشی هوشمند درخشان است. این از یک تور عکاسی روشن‌کننده که در سال 2018 با هواوی و P20 Pro انجام دادم شکل گرفت، جایی که عکاس بابی انور نکات عکاسی خیابانی خود را به اشتراک گذاشت و نشان داد که چگونه از تلفن برای عکاسی به سبک خودش استفاده می‌کند.

در آن زمان من قبلاً عاشق عکاسی تک رنگ بودم و این تور به اندازه‌ای قوی بر من تأثیر گذاشت که همیشه آن را به خاطر خواهم داشت. با این حال، من فقط گاهی سعی کردم از توصیه ها به عنوان الهام بخش سبک خودم استفاده کنم. به طور غیرمنتظره ای، Master Mode آن درایو را دوباره بیدار کرد، و من بسیار خوشحالم که این کار را انجام داد.

حالت Master چیست؟

حالت Master در زمان راه اندازی در OnePlus 12 در دسترس نبود. در اوایل ماه مارس به‌روزرسانی نرم‌افزاری به دست آمد، درست قبل از اینکه برای اولین بار از تلفن به طور گسترده استفاده کنم. من تقریباً حالت Master Mode را نادیده گرفتم زیرا مانند هر حالت حرفه ای دیگر به نظر می رسید. می توانید به صورت دستی سرعت شاتر، ISO و تعادل رنگ سفید را تغییر دهید و از فوکوس دستی با حداکثر فوکوس استفاده کنید. اما بعد دیدم که هر دو حالت Pro و Auto دارد، به علاوه یک تنظیم رنگ Hasselblad، و من مجذوب شدم.

استفاده از جنبه حرفه ای Master Mode به طرز شگفت آوری آسان است و در به نمایش گذاشتن رنگ های زرق و برق دار Hasselblad شگفت انگیز است. اما حالت خودکار برای من تغییر دهنده بازی بود. OnePlus 12 همچنان از مکانیک عکس مراقبت می کند و می توانید طبق معمول از همه دوربین ها استفاده کنید. با این حال، شما همچنین می توانید سطوح اشباع، کنتراست و وضوح را در زمان واقعی تغییر دهید تا بتوانم دقیقاً فضایی را که در آن زمان در ذهن داشتم ایجاد کنم.

با استفاده از آن، می‌توانم رنگ‌ها را حذف کنم و کنتراست را به‌صورت پویا در حین کادربندی و ترکیب عکس تنظیم کنم، به جای اعمال فیلترها و ویرایش بعد، تصاویر فوق‌العاده تک رنگ خود را به سبکی که می‌خواهم ایجاد کنم. به حالت حرفه ای بروید و من می توانم همه این کارها را انجام دهم و همچنین نوردهی و فوکوس را تغییر دهم.

برخی ممکن است این را توهین آمیز بدانند که من با توجه به تنظیمات Hasselblad عکس رنگی نمی‌گیرم، اما چیزی که Master Mode را بسیار خوب می‌کند را نادیده می‌گیرد – به شما امکان می‌دهد دقیقاً همانطور که می‌خواهید عکس بگیرید، به لطف سطح گسترده سفارشی‌سازی آن، بدون نیاز به اگر نمی خواهید در این فرآیند خیلی فنی باشید.

لذت بردن از فرصت خلاقانه

عکاسی یک کار خلاقانه است و من عاشق دوربین هایی هستم که به طور فعال خلاقیت را تشویق می کنند، چه سخت افزارهای جدید، چه ویژگی های هوشمند، یا لوازم جانبی متفکر. OnePlus Master Mode یک نمونه کامل از حالت نرم افزاری است که باعث شد من بخواهم خلاق باشم. در طول هفته گذشته، من عکس‌های زیادی گرفته‌ام، اغلب با تفاوت‌های جزئی بین آنها، زیرا سعی می‌کنم عکسی را پیدا کنم که بهترین عملکرد را داشته باشد و با تصویری که در ذهنم دارم مطابقت داشته باشد.

کاری که من برای ایجاد عکس های فراتر از تک رنگ خود انجام می دهم ساده است. در حالت خودکار من فقط رنگ و وضوح را به عنوان تنظیمات پیش فرض خوب رها می کنم، سپس اشباع را کم می کنم و با تنظیم کنتراست بازی می کنم. در حالت حرفه ای از نوار لغزنده نوردهی برای تیره کردن صحنه استفاده می کنم و آن را برای ویرایش تصویر آماده می کنم.

من بیشتر در طول روز عکس می‌گرفتم و دوست داشتم که چگونه Master Mode باعث می‌شود به محیط اطرافم به گونه‌ای متفاوت نگاه کنم، زیرا به دنبال آن فرصت عکس عالی برای استفاده از توانایی آن بودم. سوژه‌ها و موقعیت‌ها را به گونه‌ای عکاسی کردم که معمولاً در نظر نمی‌گرفتم، فقط برای اینکه ببینم چه کار می‌کند. به غیر از برش دادن تصاویر بعدا، هیچ ویرایش دیگری انجام ندادم. تمام عکس ها در زمانی که من عکس گرفتم در دوربین ایجاد شدند.

من نمی گویم که نتایج بهترین عکس هایی هستند که تا کنون انجام شده است، آنها کاری متفاوت از بقیه انجام می دهند، یا اینکه می توانند به طور منحصر به فرد توسط حالت Master Mode OnePlus 12 تولید شوند، بلکه به این موضوع مربوط می شود که چگونه آنها عکس هایی هستند که من هرگز نخواهم داشت بدون کشف Master Mode، چقدر از فرآیند انجام آن در زمان واقعی به جای یک برنامه ویرایش لذت بردم – و خلاقیت و خاطراتی که همه آن را برانگیخت.

خارج از منطقه راحتی من

حالت اولیه OnePlus 12 من را از منطقه راحتی عکاسی خارج کرد و این یک چیز نادر و مطلوب است. بیشتر از همیشه به عکس‌هایی که می‌خواستم بگیرم فکر می‌کردم و خودم را به چالش می‌کشیدم تا از تنظیمات حالت Pro بیشتر استفاده کنم، حتی اگر حالت Master در خودکار بیشتر جلوه مورد نظر را ایجاد می‌کرد.

این چگونه بر سبک عکاسی شخصی من تأثیر گذاشته است؟ من مطمئن نیستم که آیا هرگز یک سبک داشته باشم زیرا به عنوان یک هنرمند کارم را نمی فروشم. اما Master Mode در مورد اینکه چگونه می‌خواهم عکس بگیرم و چگونه می‌خواهم به نظر برسند، چیزهای زیادی به من آموخت. سبک و تکنیک‌هایی که او به من کمک کرد تا به کمال برسم، احتمالاً در ظاهر همیشه در حال تکاملی که من شخصاً آن را دوست دارم – و در نهایت می‌توانم آن را نگاه خودم بدانم، گنجانده می‌شوند.

این آن را به یک ویژگی واقعاً هیجان انگیز تبدیل می کند و اولین حالت حرفه ای است که من می خواستم بیش از یک بار از آن استفاده کنم. این بسیار مقرون به صرفه است، و یک نقطه میانی کامل بین حالت استاندارد خودکار و حالت حرفه ای کامل است، به شما این امکان را می دهد تا گام های کوچکی را در جهت دیدن آنچه واقعاً با دوربین گوشی شما امکان پذیر است – و میزان خلاقیت خود و آن، بردارید. الهامات قبلی شما

توصیه های سردبیران