در حالی که بادهای خورشیدی سریع زمین را فرا می گیرند، یک طوفان ژئومغناطیسی خطرناک در حال وقوع است.

فعالیت خورشیدی در خورشید به طور پیوسته در حال افزایش است و دانشمندان شروع به نگرانی کرده اند که ممکن است یک طوفان ژئومغناطیسی عظیم در اطراف باشد. در ساعات پایانی 12 جولای، خورشید بادهای سریع خورشیدی را به سمت زمین پرتاب کرد و در نتیجه یک طوفان ژئومغناطیسی رخ داد. این طوفان ژئومغناطیسی آخرین مورد از یک سری حملات خورشیدی از سوی خورشید به زمین است. هفته گذشته، یک لکه خورشیدی خطرناک به نام AR3053 چندین شراره خورشیدی کلاس M را در سیاره ما منفجر کرد و باعث خاموشی گسترده رادیو و اختلال در GPS شد. اگرچه این طوفان ژئومغناطیسی به اندازه کافی قوی نبود که باعث خاموشی شود، اما تأثیری بر فرکانس‌های رادیویی موج کوتاه داشت. جزئیات و دلیل این افزایش فعالیت خورشیدی را بیاموزید.

SpaceWeather.com گزارش داد: «یک طوفان ژئومغناطیسی مختصر G1 در 12 ژوئیه زمانی که زمین وارد جریان بادهای خورشیدی سریع شد فوران کرد. ناپیوستگی های شوک مانند در داده های باد خورشیدی نشان می دهد که ممکن است یک یا چند CME جزئی در جریان جاسازی شده باشد. هیچ شفقی گزارش نشده است، احتمالا به دلیل نور ماه کامل. در حالی که خوشبختانه این فقط یک طوفان G1 بود، انتظار می رود طوفان های خورشیدی بیشتری در این هفته وجود داشته باشد که می تواند بسیار قوی تر از این طوفان باشد.

طوفان ژئومغناطیسی نگرانی هایی را در مورد فعالیت بیشتر خورشیدی ایجاد می کند

خورشید در حال حاضر به سمت فاز حداکثر خورشیدی چرخه خورشیدی خود حرکت می کند. چرخه خورشیدی یک دوره 11 ساله برای خورشید است که طی آن به دو فاز می رسد – حداکثر خورشیدی، که در آن فعالیت خورشیدی، از جمله پرتاب جرم تاجی (CMEs)، شعله های خورشیدی، و طوفان های ژئومغناطیسی در بالاترین حد خود هستند، و خورشیدی. حداقل جایی که فعالیت خورشیدی به حداقل می رسد. خورشید در سال 2023 به حداکثر خورشیدی خود خواهد رسید و تا آن زمان انتظار می رود لکه های خورشیدی بیشتری روی خورشید ظاهر شوند که منجر به آفتاب سوختگی های خود به خودی بیشتری شود.

برخی از این طوفان‌های ژئومغناطیسی می‌توانند به شدت طوفان G5 باشند که نه تنها می‌توانند به ماهواره‌ها، بلکه به سیستم‌های GPS، شبکه‌های سلولی، خدمات اینترنتی و شبکه‌های برق آسیب بزنند. ما قبلاً چنین طوفان ژئومغناطیسی خطرناکی را در سال 1859 تجربه کرده ایم، زمانی که سیستم های تلگراف به طور تصادفی آتش گرفتند و جرقه هایی را نشان دادند. این رویداد معمولاً به عنوان رویداد Carrington شناخته می شود.