بادهای خورشیدی قوی، CME به زمین نزدیک می شود. به زودی می تواند یک طوفان ژئومغناطیسی کلاس G1 ایجاد کند

همین دیروز، یک لکه خورشیدی ناپایدار به نام AR3335 منفجر شد و باعث ایجاد یک شعله خورشیدی شد که باعث خاموشی در اقیانوس اطلس شد. شدت شعله خورشیدی حاصل از M2.5 بود و باعث خاموشی امواج کوتاه رادیویی شد. فعالیت خورشیدی در چند ماه گذشته افزایش یافته است و انتظار می‌رود تا حداکثر خورشیدی، دوره‌ای که بیشترین فعالیت خورشیدی در طول چرخه 11 ساله خورشید وجود دارد، بیشتر شود.

خطر آتش سوزی خورشیدی

طبق گزارش spaceweather.com، پیش‌بینی‌کنندگان رصدخانه دینامیک خورشیدی ناسا (SDO) جریان‌های متعددی از باد خورشیدی را مشاهده کرده‌اند که از یک سوراخ تاجی روی سطح خورشید به سمت زمین حرکت می‌کنند و می‌توانند فردا، ۲۱ ژوئن، به زمین برسند. علاوه بر این، انتظار می رود CME نیز در 22 ژوئن ضربه شدیدی وارد کند. هر دو رویداد پتانسیل ایجاد یک طوفان ژئومغناطیسی کلاس G1 را دارند. این همچنین می تواند به شفق های قطبی انقلاب در عرض های جغرافیایی بالا منجر شود.

اگرچه ممکن است این فعالیت خورشیدی به دلیل دوری خورشید از سیاره ما بی ضرر به نظر برسد، اما می تواند خسارات زیادی ایجاد کند. از آنجایی که شراره های خورشیدی مستقیماً از محل شعله می آیند، می توانیم تحت تأثیر آن قرار بگیریم.

در حالی که مگنتوسفر زمین بیشتر فعالیت خورشیدی انجام شده توسط باد خورشیدی را منحرف می کند، برخی از ذرات باردار به آن نفوذ می کنند. این ذرات پرانرژی باعث ایجاد اختلالات مغناطیسی می شوند که به عنوان طوفان های ژئومغناطیسی یا طوفان های فرعی طبقه بندی می شوند.

هنگامی که ذرات خورشیدی به زمین برخورد می کنند، ارتباطات رادیویی و شبکه الکتریکی هنگام برخورد با میدان مغناطیسی سیاره تحت تأثیر قرار می گیرند. می تواند باعث قطع برق و رادیو برای چندین ساعت یا حتی چند روز شود. با این حال، مشکلات مربوط به شبکه برق تنها زمانی رخ می دهد که شعله خورشیدی بسیار بزرگ باشد. طوفان های ژئومغناطیسی نیز علت پشت رگه های خیره کننده نور سبز در سراسر آسمان هستند که به عنوان شفق قطبی یا شفق قطبی شناخته می شوند.

فناوری درگیر در رصد خورشید

رصدخانه دینامیک خورشیدی ناسا (SDO) مجموعه کاملی از ابزارها برای رصد خورشید دارد و از سال 2010 این کار را انجام می دهد. از سه ابزار بسیار مهم برای جمع آوری داده ها در مورد فعالیت های مختلف خورشیدی استفاده می کند.

اینها عبارتند از تصویرگر هلیوزیسمی و مغناطیسی (HMI) که اندازه گیری با وضوح بالا میدان مغناطیسی طولی و برداری را در کل قرص خورشیدی مرئی انجام می دهد، آزمایش تغییرپذیری فرابنفش شدید (EVE)، که تابش شدید فرابنفش خورشید را اندازه گیری می کند، و مجمع تصویربرداری جوی (AIA)، که مشاهدات مستمری از کل دیسک کروموسفر خورشیدی و تاج را در هفت کانال فرابنفش شدید (EUV) فراهم می‌کند.