روشی مبتکرانه برای جستجوی سیارک های مخفی سیاره کش در اطراف زمین پیدا شده است، اما یک مشکل وحشتناک وجود دارد.
دانشمندان تلسکوپ‌های شگفت‌انگیز گرگ و میش را برای یافتن سیارک‌های قاتل مستقر کرده‌اند که می‌توانند زمین را نابود کنند و تاکنون پنهان مانده‌اند.
ردیابی سیارک های قاتل سیاره در زمان تفاوت بین نجات زمین یا اجازه دادن به نابودی آن خواهد بود. با این حال، هنوز سیارک هایی در خود منظومه شمسی وجود دارند که ما از آنها اطلاعی نداریم. به گفته ناسا، آژانس‌های فضایی در سراسر جهان در حال حاضر 29000 سیارک را در میان میلیون‌ها سنگ فضایی شناور در اطراف ردیابی می‌کنند. این عمدتاً به این دلیل اتفاق می افتد که تابش خیره کننده خورشید رصد یک سیارک را در طول روز غیرممکن می کند. بنابراین این احتمال وجود دارد که روزی یک سیارک خیلی به زمین نزدیک شود و ما نتوانیم کاری در مورد آن انجام دهیم. برای حل این چالش، دانشمندان یک راه حل منحصر به فرد پیدا کرده اند – تلسکوپ های گرگ و میش.
در مطالعه جدیدی که در مجله Science منتشر شده است، محققان می گویند که مطالعات گرگ و میش با تلسکوپ می تواند کلید شناسایی سیارک های نامرئی باشد. ما در حال انجام یک بررسی کامل هستیم و به دنبال هر چیزی که در اطراف مدار زهره حرکت می‌کند، جایی است که در گذشته با هیچ چیز دیگری به جز تلسکوپ‌های کوچک یک متری کاوش عمیقی انجام نداده‌ایم.» اسکات شپرد، ستاره شناس موسسه علوم کارنگی، به Space.com گفت: انجام این کار بسیار سخت است، و معمولاً تلسکوپ های بزرگتر میدان دید خیلی زیادی ندارند، بنابراین شما نمی توانید آسمان زیادی را پوشش دهید.
تلسکوپ های گرگ و میش می توانند به دانشمندان در شناسایی سیارک های دیده نشده کمک کنند
تلسکوپ های گرگ و میش تلسکوپ خاصی نیستند. این فقط یک روش جدید برای رصد آسمان 10-15 دقیقه قبل از طلوع خورشید و 10-15 دقیقه پس از غروب خورشید برای جلوگیری از تابش نور خورشید است. اگرچه نور خورشید همچنان در رصد تصویر مشکل ایجاد می کند، اما مانند روز غیرممکن نیست. شپرد خود در حال انجام یک بررسی گرگ و میش با استفاده از دوربین انرژی تاریک (DECam) بر روی تلسکوپ 4 متری ویکتور ام. بلانکو در رصدخانه بین آمریکایی Cerro Tololo (CTIO) در شیلی است.
و این تلاش ها به ثمر نشسته است. تلسکوپ بلانکو سیارک 2020 AV2 را کشف کرد که اندازه آن بین 1 تا 3 کیلومتر است. قبلاً قابل مشاهده نبود زیرا این سیارک در مداری نزدیکتر از زهره به دور خورشید می چرخد. این نزدیکی به خورشید باعث شد که پردازشگرهای تصویر سیارک را در میان تابش خیره کننده خورشید نگیرند.
همانطور که می بینید این روش جامع نیست، اما یک شروع است و می تواند به کشف بسیاری از سیارک هایی که جهان تاکنون از آنها اطلاعی نداشت کمک کند. با این حال، این بدان معناست که بسیاری از سیارک‌ها همچنان می‌توانند در طول روز، زمانی که تابش خیره‌کننده‌ی خورشید به ما خیره‌کننده است، به سمت ما نفوذ کنند.