شاکتی و شیوا: دوئت های ستاره ای باستانی در داستان خلقت کهکشان راه شیری
دانشمندان اخیراً دو جریان باستانی از ستارگان را در کهکشان راه شیری به نام‌های شاکتی و شیوا کشف کرده‌اند که اولین مراحل شکل‌گیری کهکشان‌ها را روشن می‌کنند. این ساختارهای ستاره‌ای که با استفاده از داده‌های تلسکوپ فضایی گایا شناسایی شده‌اند، تصور می‌شود که حدود ۱۲ میلیارد سال پیش با کهکشان راه شیری ادغام شده‌اند و سرنخ‌های حیاتی برای تکامل اولیه آن ارائه کرده‌اند.
شاکتی و شیوا که به نام خدایان هندو نامگذاری شده اند از ستارگانی با ترکیب شیمیایی مشابه تشکیل شده اند که نشان می دهد تقریباً 12 تا 13 میلیارد سال پیش شکل گرفته اند. هر ساختار دارای جرمی در حدود 10 میلیون برابر خورشید است که بر اهمیت آن ها در سال های شکل گیری کهکشان تاکید می کند.
این کشف نقطه عطفی مهم در درک دوران کودکی آشفته کهکشان است.
محقق اصلی خیاتی ملهان از موسسه نجوم ماکس پلانک بر اهمیت این مطالعه در پرداختن به سوالات اساسی در مورد تشکیل کهکشان ها تاکید می کند. کهکشان راه شیری، یک کهکشان مارپیچی وسیع که حاوی میلیاردها ستاره است، از این ساختارهای ستاره ای اولیه سرچشمه گرفته است.
گایا که در سال 2013 راه اندازی شد، نقش اصلی را در شناسایی شاکتی و شیوا ایفا کرد و از قابلیت های نقشه برداری دقیق خود برای تشخیص حضور آنها استفاده کرد. این جریان های ستاره ای که در فاصله 30000 سال نوری از مرکز کهکشانی قرار دارند، اطلاعات ارزشمندی را در مورد مراحل اولیه راه شیری ارائه می دهند.
این مطالعه بر اساس یافته‌های قبلی، از جمله شناسایی «قلب قدیمی فقیر» کهکشان راه شیری، جمعیت دیگری از ستارگان باستانی در هسته کهکشان است. ترکیب متمایز شیوا و شاکتی که با خاصیت فلزی کمتر مشخص می شود، آنها را از سایر ستارگان کهکشان متمایز می کند.
همانطور که محققان در تاریخ راه شیری عمیق تر می شوند، مطالعات آینده گایا نوید می دهد که تکامل آن از همان آغاز آن در بیش از 13 میلیارد سال پیش آشکار شود. مالهان بر نیاز به مطالعات جامع برای ترسیم تصویر واضح‌تر از شکل‌گیری و تکامل کهکشان در طول جدول زمانی وسیع کیهانی آن تاکید می‌کند.