تکنولوژی

طوفان خورشیدی به تعویق افتاد! اما اخبار بدتری برای زمین در راه است

شگفت انگیز است که ستاره شناسان در حال حاضر چقدر سردرگم هستند. طبق پیش بینی اداره ملی اقیانوسی و جوی (NOAA) طوفان خورشیدی در 27 یا 28 آوریل به زمین خواهد رسید. این طوفان ممکن است توسط یک شوک سریع از یک پرتاب جرم تاجی (CME) که به سمت زمین حرکت می کند، ایجاد شود. اما به دلایلی هنوز نرسیده است. اگرچه این ممکن است به این معنی باشد که CME به طور کامل زمین را از دست داده است، برخی معتقدند که برای جشن گرفتن خیلی زود است و می تواند به معنای نگرانی بیشتر برای سیاره ما باشد. یک طوفان خورشیدی تاخیری در تئوری می تواند آسیب بیشتری به زیرساخت های زمین وارد کند.

طبق گزارش SpaceWeather، “CME که انتظار می رود در 27 آوریل به زمین برخورد کند، هنوز وارد نشده است. ممکن است از قلم افتاده باشد.» در حالی که NOAA معتقد است امروز، 29 آوریل، احتمال کمی برای اعتصاب وجود دارد، احتمال آن زیاد نیست. این پیشرفت غیرمنتظره است زیرا مدل‌های پیش‌بینی NOAA جهت، سرعت و معیارهای مختلف دیگر در اطراف ابرهای CME را به طور کامل تجزیه و تحلیل می‌کنند تا پیش‌بینی کنند.

پس چرا این خبر بد است؟ یک توضیح می تواند این باشد که ابر CME توسط یک CME آدمخوار که از پشت آمده بلعیده شده است و در نتیجه اکنون قدرت طوفان خورشیدی را افزایش داده است و این به معنای خبر بسیار بدی است.

همچنین، دلیل دیگر تأخیر می تواند این باشد که بادهای خورشیدی وارد شده اند و جهت ابر را تغییر داده اند تا مسیر طولانی تری برای رسیدن به زمین طول بکشد، اما در عین حال تأثیر کلی بر زمین بدتر خواهد بود.

مطلب پیشنهادی:  گوگل، مایکروسافت، آمازون، انویدیا تا سام آلتمن، بازی Generative AI's Wild Ride در سال 2023 را ببینید

البته، ممکن است به سادگی CME به دلیل انتشار چنین بزرگی از بین رفته و ذرات خورشیدی انرژی خود را از دست بدهند و در نتیجه ما را کاملاً از دست بدهند. اما خیلی زود است که مراقب خودمان باشیم. اگر تاخیر ناشی از تشدید CME باشد، باید در آخر هفته بدانیم و طوفان قدرتمندتری رخ خواهد داد. اگر نه، باید خودمان را خوش شانس بدانیم.

نقش رصدخانه دینامیک خورشیدی ناسا

رصدخانه دینامیک خورشیدی ناسا (SDO) مجموعه کاملی از ابزارها برای رصد خورشید دارد و از سال 2010 این کار را انجام می دهد. از سه ابزار بسیار مهم برای جمع آوری داده ها در مورد فعالیت های مختلف خورشیدی استفاده می کند. اینها عبارتند از تصویرگر هلیوزیسمی و مغناطیسی (HMI) که اندازه گیری با وضوح بالا میدان مغناطیسی طولی و برداری را در کل قرص خورشیدی مرئی انجام می دهد، آزمایش تغییرپذیری فرابنفش شدید (EVE)، که تابش شدید فرابنفش خورشید را اندازه گیری می کند، و مجمع تصویربرداری جوی (AIA)، که مشاهدات مستمری از کل دیسک کروموسفر خورشیدی و تاج را در هفت کانال فرابنفش شدید (EUV) فراهم می‌کند.

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا