ناسا به گذشته نگاه می کند و نقشه ای از آسمان را به مدت 12 سال به لطف شگفتی فناوری NEOWISE ایجاد می کند.

آیا می دانستید که ناسا راهی برای نقشه برداری از کل آسمان دارد؟ نه، مانند Google Maps که Google از ماهواره‌های satnav همراه با Google Car برای جمع‌آوری داده‌های نمای خیابان استفاده می‌کند، کار نمی‌کند. در عوض، ناسا از یکی از ماهواره های کاوشگر خود برای نقشه برداری از آسمان با مطالعه و ترکیب داده ها استفاده می کند. کاوشگر اشیای نزدیک به زمین فروسرخ ناسا یا NEOWISE نیمی از مدار خود را به دور خورشید هر شش ماه یکبار کامل می کند. به گفته ناسا، این فضاپیما در طول سفر تصاویری می گیرد که به هم چسبیده شده و نقشه ای از آسمان را تشکیل می دهند. این نقشه از آسمان موقعیت و روشنایی میلیون ها جرم آسمانی را در فضا نشان می دهد.

امی ماینزر، محقق اصلی NEOWISE در دانشگاه آریزونا در توسان، در وبلاگ ناسا گفت: «اگر به بیرون بروید و به آسمان شب نگاه کنید، ممکن است به نظر برسد که هیچ چیز تغییر نمی کند، اما اینطور نیست. ستاره ها شعله ور می شوند و منفجر می شوند. سیارک ها در حال پرواز هستند سیاهچاله ها ستاره ها را از هم جدا می کنند. کیهان مکانی واقعاً شلوغ و فعال است.»

اما NEOWISE همیشه برای این منظور طراحی نشده است. این پروژه ای برای بازیابی داده ها برای بازگرداندن ردیابی ها و خصوصیات سیارک ها از WISE، رصدخانه ناسا بود که در سال 2009 به فضا پرتاب شد. در سال 2011، مایع خنک کننده در فضاپیما نشت کرد، که ضروری است زیرا فضاپیما از آشکارسازهای خنک کننده برودتی استفاده می کند و آنها را به مادون قرمز حساس می کند. سبک. از آنجایی که حسگرهای فروسرخ فضاپیما به طور موثر کار می کردند، ناسا آن را برای ردیابی اجرام مختلف نزدیک به زمین (NEO) مانند سیارک ها تغییر داد و NEOWISE نام گرفت.

پیتر آیزنهارت، ستاره شناس آزمایشگاه پیشرانه جت ناسا و دانشمند پروژه WISE، می گوید: “ما هرگز انتظار نداشتیم فضاپیما به این مدت طولانی کار کند و فکر نمی کنم بتوانیم علمی را پیش بینی کنیم که بتوانیم با آن انجام دهیم. داده های زیادی.”

تا به امروز، ناسا با استفاده از تصاویر گرفته شده توسط NEOWISE، 18 نقشه از آسمان را با هم ترکیب کرده است که نقشه های 19 و 20 در حدود مارس 2023 منتشر می شوند. دانشمندان ناسا با استفاده از این نقشه ها، یک تایم لپس از آسمان ایجاد کرده اند که تغییرات را نشان می دهد. در موقعیت اجرام آسمانی متعددی که 12 سال گذشته را پوشش داده اند.

این حرکت به درک بهتر جهان کمک می‌کند و به دانشمندان اجازه می‌دهد تا تغییرات در موقعیت و روشنایی اجرام فضایی در دهه گذشته را مطالعه کنند. به این نجوم حوزه زمانی می گویند.