پرتاب چاندرایان-3: اشتباهاتی که ISRO می خواهد در طول ماموریت ماه از آن اجتناب کند

امروز، 14 جولای، یک روز تاریخی دیگر در سفر اکتشاف فضایی هند خواهد بود. اگر همه چیز طبق برنامه پیش برود، در ساعت 2:35 بعد از ظهر، ماموریت چاندرایان-3 به فضا پرتاب می شود و 42 روز بعد فرود نرمی خواهد داشت و هند چهارمین کشوری خواهد بود که روی ماه فرود می آید. این روز همچنین به یاد 22 ژوئیه 2019 است، زمانی که ماموریت چاندرایان-2 به فضا پرتاب شد و ملت امیدوار بود که همان آرزوها را برآورده کند، اما پس از سقوط فرودگر در ماه شکست خورد. اما سازمان تحقیقات فضایی هند (ISRO) این بار به دلیل طراحی «مبتنی بر شکست» به موفقیت خود اطمینان دارد. بنابراین اشتباهاتی که ISRO می خواهد در طول ماموریت Chandrayaan-3 از آن اجتناب کند، درس هایی که آموخته است و چه تغییراتی برای اطمینان از موفقیت ایجاد کرده است، چیست؟ بیا یک نگاهی بیندازیم.

چه اشتباهی در ماموریت چاندرایان-2 رخ داد؟

ماموریت Chandrayaan-2 در اوایل شروع به زدن تمام آکوردهای درست کرد، اما مشکل در آخرین مرحله ماموریت زمانی که فرودگر و مریخ نورد باید به سطح ماه می رسیدند، رخ داد. در 6 سپتامبر 2019، فرودگر از مسیر خود منحرف شد. بر اساس گزارش ها، یک مشکل نرم افزاری باعث افزایش نیروی رانش پنج موتور فرودگر شده و باعث سقوط می شود.

ماهیت ظریف فرود روی ماه

فرود روی ماه کار ساده ای نیست. شرایط آنقدر سخت است که حتی کوچکترین اشتباه در محاسبه زمان و مسیر دقیق می تواند منجر به یک ماموریت ناموفق شود. به عنوان مثال، ماموریت ماه Chandrayaan-3 برای 1 روز قمری برنامه ریزی شده است. یک روز قمری 14 روز زمینی است و این طول خاص به این دلیل انتخاب شده است که مریخ نورد نمی تواند تغییرات شدید دما را پس از وقوع شب قمری تحمل کند. بنابراین برای اطمینان از اینکه مریخ نورد شرایط مناسبی دارد، باید درست در هنگام طلوع ماه فرود بیاید.

عوامل دیگری مانند وزن محموله، زاویه جداسازی فرودگر، سرعت تاچ داون و بسیاری موارد دیگر برای اطمینان از موفقیت آمیز بودن ماموریت در نظر گرفته می شوند.

Chandrayaan-3 این بار چه کاری متفاوت انجام می دهد؟

S Somnath، رئیس ISRO، با درس گرفتن از اشتباهات، در یک کنفرانس مطبوعاتی گفت: “به جای طراحی مبتنی بر موفقیت در Chandrayaan-2، ما طراحی مبتنی بر شکست را در Chandrayaan-3 انجام می دهیم – به بررسی اینکه چه چیزی ممکن است اشتباه باشد و چگونه با آن مقابله کنیم. با او،» به نقل از Indian Express.

گزارش ایندیان اکسپرس همچنین تغییراتی را که ISRO برای جلوگیری از سرنوشت مشابه ماموریت قبلی ماه اعمال کرده است، بررسی می کند. ISRO این بار منطقه فرود را گسترش داده و به جای وسعت 500 متر مربع مانند دفعه قبل، مساحت 4 کیلومتر در 2.4 کیلومتر را انتخاب کرده است. انتظار می رود منطقه بزرگتر به تیم Chandrayaan-3 آزادی عمل بیشتری در برنامه ریزی فرود بدهد.

این بار سوخت بیشتری به ماژول فرود اضافه شد. این احتمالاً به آن کمک می کند تا مدت بیشتری شناور بماند و در صورت لزوم نقاط فرود جایگزین را پیدا کند. علاوه بر این، به فرودگر این امکان را می دهد که اگر مشکلی پیش آمد، تلاش فرود را رها کرده و پس از تثبیت رانشگرهای خود دوباره تلاش کند.

مشکل دیگر در آخرین تلاش این بود که فرودگر همچنین وظیفه داشت هنگام فرود روی عکس ها کلیک کند تا مکان مریخ نورد را تأیید کند. این امر بار سنگینی را بر دوش رایانه‌ها وارد می‌کند که باید کار دقیقی انجام می‌دادند تا مطمئن شوند همه چیز به خوبی پیش می‌رفت. این بار، فرودگر فقط باید عکس های تاییدی بگیرد، زیرا ماموریت از تصاویر Chandrayaan-2 استفاده می کند که قبلاً وارد سیستم شده اند.

در نهایت، تغییراتی نیز در ساختار ماژول دراپ ایجاد شده است. ماژول دراپ دیگر پیشران مرکزی ندارد و فقط با چهار رانش کار می کند. پانل های خورشیدی اضافی نیز اضافه شده اند و پایه های آن برای جذب ضربه فرود قوی تر شده اند.

اگر این تغییرات در نهایت موثر باشد، در 25 آگوست، هند صفحه دیگری را در فهرست دستاوردهای فضایی خود خواهد نوشت.