معجزه طوفان ژئومغناطیسی عظیم باعث ایجاد شفق های قطبی در ایالات متحده، اروپا، نیوزیلند و سایر مناطق می شود.

فعالیت‌های غیرمعمول خورشیدی مانند فوران‌های لکه‌های خورشیدی، طوفان‌های خورشیدی، شراره‌های خورشیدی، طوفان‌های ژئومغناطیسی و غیره در چند ماه گذشته زمین را آزار داده‌اند. این به این دلیل است که خورشید در سال 2019 وارد چرخه 25 خورشیدی شد و انتظار می‌رود در ژوئیه سال 2025 به اوج خود برسد. اگرچه این فعالیت خورشیدی ممکن است به دلیل دوری خورشید از سیاره ما بی ضرر به نظر برسد، اما می‌تواند باعث آسیب بزرگ شود.

اخیراً پیش‌بینی‌کنندگان در اداره ملی اقیانوسی و جوی (NOAA) فاش کردند که یک CME قوی در 23 آوریل به زمین برخورد کرد و باعث ایجاد طوفان ژئومغناطیسی وحشتناک G4 شد. این امر بیشتر باعث ایجاد رگه های خیره کننده نور در آسمان شد که به نام شفق های قطبی شناخته می شوند. چیزی که معجزه به نظر می رسد و کاملاً تکان دهنده است این است که شفق های قطبی برای مدت طولانی دوام آوردند و تقریباً در سراسر جهان مشاهده شدند!

شفق های قطبی مشاهده کردند

اگرچه شفق قطبی، که به عنوان نورهای شمالی و جنوبی نیز شناخته می شود، یک نمایش نوری مسحورکننده در آسمان شبانه مناطق قطبی ایجاد می کند، اما اگر طوفان خورشیدی با شدت بالا باشد، می توانند در سراسر جهان قابل مشاهده باشند. طوفان ژئومغناطیسی G4 باعث ایجاد شفق هایی شد که نه تنها در ایالات متحده، بلکه در اروپا، نیوزیلند، آسیا و تا جنوب فرانسه نیز وجود داشت.

لاندون مولرمولر US Moeller در ایمیلی به space.com گفت: «در آن زمان، من تایم لپس را روی دوربینم قرار دادم تا شفق رقصنده را ثبت کنم. ناگهان یک شهاب سفید/آبی درخشان از شرق به غرب برای حدود 4 تا 5 ثانیه از ستون های نور عبور کرد و سپس سوخت و یک رد دود بزرگ به جای گذاشت. شگفت انگیز بود!”

سایر عکاسان نجومی در سراسر جهان نیز این پدیده جذاب را به تصویر کشیده اند.

تشکیل درخشش

به گفته ناسا، هنگامی که یک طوفان خورشیدی با میدان مغناطیسی زمین تعامل می کند، منجر به تشکیل طوفان های ژئومغناطیسی می شود. ذرات خورشیدی آزاد شده در این جریان با گازهای مختلف موجود در اتمسفر ما برهم کنش می‌کنند و شفق‌های قطبی خیره‌کننده‌ای را تشکیل می‌دهند که منظره‌ای دیدنی هستند، به‌ویژه از مکان‌هایی مانند ریکیاویک در ایسلند و سوالبارد در نروژ.

این نورهای مسحورکننده دائماً شکل و شدت خود را تغییر می دهند، از ضعیف و پراکنده به آنقدر درخشان که تا کیلومترها دیده شوند.

دانشمندان درخشش را از دیدگاه های مختلف مطالعه می کنند: از پایین، از بالا و از درون. در زیر، تلسکوپ های زمینی و رادار برای ردیابی آنچه در آسمان اتفاق می افتد نگاه می کنند. به گفته آژانس فضایی، ماموریت‌های ناسا مانند THEMIS در حال بررسی این موضوع هستند که چه چیزی باعث می‌شود شفق‌های قطبی به طور چشمگیری از امواج نور سوسوزن آهسته به رگه‌های رنگی در حال تغییر وحشیانه تغییر کنند.