پیکسل 6 به گوگل شتاب داد – اکنون پیکسل 7 باید آن را ادامه دهد

همانطور که گوگل در حال آماده شدن برای عرضه پیکسل 7 و پیکسل 7 پرو است، شایان ذکر است که خط پیکسل این شرکت هرگز به این اندازه در کانون توجه نبوده است. در حالی که آنها هرگز به اندازه سامسونگ، شیائومی یا حتی OnePlus فروش نداشته اند، باید بگوییم که همیشه پوشش عظیمی به این تلفن ها نسبت به میزان فروش آنها اختصاص داده شده است.

گوگل که قرار است آیفون اندروید باشد، در تلاش است تا توجه پیکسل را که شایسته آن وضعیت است، جلب کند. Pixel 6 در نهایت توجه گوگل را به خود جلب کرد و اکنون ریسک آن هرگز بالاتر از این نبوده است.

پیکسل 6 گوشی پیکسلی است که گوگل می گوید در طول سال ها بیشترین فروش را در مقایسه با پیکسل 3، 4 و 5 داشته است. این بدان معناست که دستور العمل گوگل برای موفقیت، یک گوشی خوش طراحی با ظاهری چشمگیر و مشخصات بالا، این است. موفقیت در جذب مشتریان با سرعتی سریعتر از پیکسل های قبلی. برخی، مانند پیکسل 5، جاه طلبی کمتری داشتند. برخی دیگر مانند پیکسل 4 در گمنامی قرار گرفتند. پیکسل 6 تعادل کامل را ایجاد می کند. دوربین‌هایی را نگه می‌دارند که چشم‌گیر بودن خود را حفظ می‌کنند و مجموعه‌ای از ویژگی‌های نرم‌افزاری مفید را حفظ می‌کنند، در حالی که دارای یک تراشه Tensor و طراحی متمایز هستند که شما را ملزم می‌کند که لباس یک مینیون گمراه یا یک لاک‌پشت نینجا جهش یافته نوجوان بپوشید.

به‌عنوان کسی که اولین ورودش به Pixel Pixel 2 XL بود (به زودی با 3a XL جایگزین شد)، این تجربه دست اول پیکسل ارزش دارد. وقتی خوب است، بسیار خوب است تا حدی که کمتر گوشی می تواند با آن رقابت کند. وقتی بد است، خیلی بد است. من از تعداد کمی پیکسل استفاده کرده‌ام و هیچ‌کدام به اندازه Pixel 6، 6 Pro و 6A (برای مشکلات گرمایشی و باتری که می‌توان به تراشه Tensor نسبت داد) مرا آزار نداد. مشکلات پیکسل 6 (و به طور کلی پیکسل) بیشتر از اینها است. همچنین شایان ذکر است که در حالی که این مسائل اولین موردی است که من را در پیکسل ها آزار می دهد، گوگل همیشه مشکلات کنترل کیفیت و خدمات مشتری را داشته است، البته در مقیاسی نامعلوم. این یک چیز است که فقط چند نفر آنها را خریداری می کنند، یک چیز دیگر وقتی که دو یا سه برابر افراد این تلفن ها را برمی دارند.

با این حال، شایان ذکر است که مردم ممکن است به سادگی اهمیتی ندهند. بسته باتری و مکالمه Wi-Fi می‌توانند عمر ضعیف باتری و مشکلات سیگنال را برطرف کنند، و برای برخی، لذت و هوس‌انگیز بودن تجربه اندروید گوگل ممکن است جذاب‌تر از تجربه شام ​​دکمه‌ای آیفون 14 باشد.

به ندرت چیزی بدتر از توجهی که از تبدیل پتانسیل به واقعیت می شود وجود دارد. گوگل دنیا را متقاعد کرد که پیکسل هایش چیز خاصی هستند اگر بنشینند و به آنچه که ارائه می دهند گوش دهند. همانند کروم‌بوک‌ها در دوران همه‌گیری، اکنون مردم می‌توانند. اکنون، اگر فروش پیکسل از طریق دهان به دهان افزایش یابد، گوگل می تواند 6 را موفقیت آمیز بداند. در غیر این صورت، پیکسل‌های بعدی با محبوبیت منفی شروع می‌شوند و گوگل می‌داند (یا باید بداند) که سومین تغییر برند یا راه‌اندازی مجدد پس از لقمه‌ای با نکسوس (و معاشقه کوتاه با موتورولا) برای جاه‌طلبی‌های گوشی آن بسیار کشنده خواهد بود.

وقتی یک محصول خوب است، یک تأیید آرام وجود دارد. کاربران خوشحال هستند، بله، و کاربران خوشحال فقط روز خود را می گذرانند. مهمتر از آن، آنها غمگین نیستند. آنها یوتیوبرهای محبوبی ندارند که آنها را متهم به کالسکه بودن خاص کنند، و یا با بیان اینکه چگونه – در چند هفته، ماه یا سال – چگونه – در چند هفته، چند ماه یا سال – به‌روزرسانی‌ها و هوشمندهای هوش مصنوعی وارد عمل می‌شوند تا جم شما را در فردا و آینده بهتر کند، آرام می‌کنند. هفته احتمالا تا سال آینده، اما امروز هرگز.

نه، اگر مشتری از گوشی شما راضی است، فقط در خانه بی سر و صدا از آن استفاده می کند. و سازنده بهترین شکل اعتبار را دریافت می کند، یک تکان بی صدا از یک فرد معمولی که ممکن است این محصول بهترین موجود در بازار نباشد، اما او از صمیم قلب آن را توصیه می کند. وقتی این مورد دوم باشد، یک فرد معمولی ممکن است برای شکایت به اینترنت عجله نکند – این برای گیک ها محفوظ است. در عوض، آن‌ها می‌توانند همین کار را به‌صورت آفلاین انجام دهند، به‌طور نامرئی، و به آرامی برند را سمی کنند.

با Google Pixel 7، به نظر می‌رسد گوگل آنچه را که Pixel 6 را خوب کرده است، می‌گیرد و آن را کامل می‌کند. بنابراین، به طور کلی، تمام مشخصات یکسان هستند، اما لبه های ناهموار از بین رفته اند. در زمانی که آیفون جدید می تواند بحث برانگیز باشد، گوگل محصول خوبی دارد — محصولی که بهترین های اندروید را با رابط کاربری آسان و ایده های جسورانه ترکیب می کند. فقط باید این ایده ها را به اندازه کافی خوب اجرا کرد تا یک فرد معمولی، بدون دانستن یا اهمیت دادن به کارهای درونی، سری به دوستانش تکان دهد و بگوید: «من این را دوست دارم. یکی دیگر.”

توصیه های سردبیران