فاجعه ای در راه است! 2 کهکشان غول پیکر آماده سقوط؛ تلسکوپ فضایی هابل ناسا عکس می گیرد

رصدخانه قدیمی پرنده ناسا، تلسکوپ فضایی هابل، تصویری نفس گیر از یک جفت کهکشان در اعماق فضا گرفت که در شرف برخورد با یکدیگر و عواقب غم انگیزی برای سیارات و خورشیدهای ساکن در آنجا هستند. تصویر تلسکوپ هابل نور اثیری را از ستارگان و کهکشان های دور در پس زمینه نشان می دهد، حتی زمانی که کهکشان ها نزدیک به هم دیده می شوند. ناسا می‌گوید این دو کهکشان متقابل جفتی را تشکیل می‌دهند که به نام Arp-Madore 608-333 شناخته می‌شوند و به نظر می‌رسد که در تصویر کنار هم در حال حرکت هستند. دوربین پیشرفته هابل برای بررسی این تعامل کهکشانی مسحورکننده را ثبت کرده بود.

آژانس فضایی تأیید کرد که این کهکشان‌ها ممکن است آرام به نظر برسند، اما این دو به طور نامحسوسی از طریق تعامل گرانشی متقابل یکدیگر را تغییر شکل می‌دهند. متأسفانه این فعل و انفعال هر دو کهکشان را در طول زمان مختل و مخدوش می کند. ناسا در ادامه می‌گوید: «کهکشان‌های در حال تعامل در Arp-Madore 608-333 بخشی از تلاش برای ایجاد آرشیوی از اهداف جالب برای مطالعات دقیق‌تر در آینده با هابل، تلسکوپ‌های زمینی و تلسکوپ فضایی جیمز وب هستند. برای ساخت این آرشیو، ستاره شناسان کاتالوگ های نجومی موجود را برای فهرستی از اهداف پراکنده در آسمان شب جستجو کردند.

دانشمندان امیدوار بودند که چنین اجسامی را که قبلاً به عنوان جالب شناسایی شده بودند و مشاهده آنها از تلسکوپ هابل بدون نگرانی در مورد مسیر آسان باشد، بگنجانند.

چگونه تلسکوپ هابل این کهکشان های پرنده را ثبت کرد

تلسکوپ فضایی هابل قبل از اینکه در 24 آوریل 1990 به فضا پرتاب شود، چندین دهه برنامه ریزی و تحقیق را به خود اختصاص داد. ناسا می‌گوید: «تصمیم‌گیری درباره نحوه دادن زمان رصد هابل یک فرآیند طولانی، رقابتی و دشوار است و مشاهدات برای استفاده از آخرین ثانیه زمان موجود در هابل فاصله دارند.»

با این حال، همیشه کسری کوچک اما ثابت از زمان در حدود 2-3 درصد وجود دارد که استفاده نمی شود زیرا تلسکوپ هابل باید به سمت اهداف جدید بچرخد. برای استفاده از این لحظات بین مشاهدات طولانی تر، برنامه های عکس فوری برای پر کردن این شکاف کار می کنند. تصویر Arp-Madore 608-333 نیز نتیجه همین است. آژانس فضایی توضیح داد: «برنامه های اسنپ شات نه تنها تصاویر زیبایی ایجاد می کنند، بلکه به اخترشناسان اجازه می دهند تا حد امکان داده ها را با هابل جمع آوری کنند.