آنچه آنها در مورد پوشیدن دوربین روی صورتتان به شما نمی گویند

من چند هفته ای است که عینک هوشمند Ray-Ban Meta را می پوشم و به همین دلیل در آن مدت با دوربینی روی صورتم زندگی می کنم. این که بتوانم آن پرسپکتیو عالی اول شخص را با دوربین ثبت کنم یکی از چیزهایی بود که مرا به سمت این عینک کشاند و تا به حال با آن سرگرم بودم. اما خیلی چیزهای دیگر هم هست که قبل از عکس گرفتن به آنها فکر نکرده بودم.

به نظر می رسد که گرفتن عکس با دوربین Ray-Ban Meta با عکس گرفتن با گوشی به روشی که من انتظارش را نداشتم به طور چشمگیری متفاوت است. این به طور غیرمنتظره ای باعث شد در نحوه عکس گرفتن دوباره فکر کنم.

چشمان شما منظره یاب نیستند

تنها چیزی که برای گرفتن عکس یا فیلم با Ray-Ban Meta نیاز است فشار دادن دکمه روی یکی از بازوها است. این بسیار آسان و سریعتر از بیرون کشیدن گوشی شماست. با این حال، به نظر می رسد که تفاوت زیادی بین عکس وجود دارد من فکر می کنم من با عینک هوشمندم عکس میگیرم در واقع می گیرند.

اینکه دقیقاً چه چیزی با استفاده از دوربین گرفته‌اید، یک راز است تا زمانی که عکس را در تلفن خود وارد کنید، و معلوم شد که مغز من قاضی وحشتناکی از قابلیت‌های آن است. مشکل این است که هیچ منظره یاب در Ray-Ban Meta وجود ندارد، بنابراین شما فقط به جهت کلی جایی که می خواهید عکس بگیرید نگاه کنید، دکمه را فشار دهید و به بهترین ها امیدوار باشید. چشمان من و درک کلی من از صحنه نمایانگر چیزی نیست که دوربین Ray-Ban Meta می بیند، و یادگیری اینکه احتمالاً عکس چگونه به نظر می رسد بسیار دشوار است.

ما عادت کرده‌ایم عکس‌هایمان را با استفاده از منظره یاب یا صفحه‌نمایش دوربین یا گوشی بسازیم، جایی که مشخص است چه چیزی در قاب خواهد بود. در هنگام استفاده از Ray-Ban Meta، چشم ذهنم در ساختن عکسی که می‌خواهم بگیرم بسیار غیرقابل اعتماد است، زیرا شات تقریباً هرگز آنطور که من تصور می‌کردم بیرون نمی‌آید.

دلایل زیادی برای این وجود دارد. دوربین در جهت عمودی عکس می گیرد، اما من به اشیا به صورت افقی نگاه می کنم و به ندرت آنقدر که فکر می کنم به سوژه نزدیک می شوم تا کادر را به درستی پر کند. حتی رسیدن به سطح افق نیز به طرز شگفت آوری دشوار است. چشمان من سطح داخلی خود را ندارند و کوچکترین کج شدن سر به ده برابر در تصویر برجسته شده است.

یک روش کاملا جدید برای عکس گرفتن

فهمیدن اینکه با عینک هوشمند Ray-Ban Meta از چه چیزی عکس می گیرید، به طرز شگفت آوری دشوار است. من هرگز واقعاً مطمئن نیستم که چقدر باید به سوژه نزدیک شوم، آیا چیزی مرکزی در کادر است یا حتی اگر چیزی را که می‌خواهم بگیرم دیده شود. مغز من فکر می‌کند که عکس عالی می‌گیرم و در حال حاضر به اشتراک گذاری آن به صورت آنلاین با تشویق شدید شاتر فکر می‌کنم. اما وقتی بعداً تصویر نهایی را دیدم، اصلاً آنطور که تصور می کردم نبود.

ما به اطراف خود نگاه می کنیم و بدون اینکه واقعاً به آن فکر کنیم، روی چیزهای دور و نزدیک تمرکز می کنیم. مغزم مرا فریب می دهد که فکر کنم عینک هوشمند آنچه را که من می بینم نیز می بیند و دقیقاً تصویری را که در ذهن دارم ثبت می کند. از آنجایی که واقعاً هیچ راهی وجود ندارد که قبل از اینکه دکمه را فشار دهم مانند یک تلفن، درستی آن را ببینم، در نهایت عکس‌های زیادی می‌گیرم که مشخص نیست سوژه چیست، حتی اگر زمانی که عکس گرفتم در ذهنم واضح بود. آی تی. قضاوت در مورد نحوه برخورد نمای زاویه باز با یک صحنه سخت است، در نتیجه نقطه مورد علاقه ای که در واقعیت نزدیک به نظر می رسد در واقع در عکس بسیار کوچک و دور است.

تا زمانی که از آن استفاده نکنید، توصیف آن بسیار سخت است، اما چیزی که باید بدانید این است که چقدر طول می کشد تا بفهمید نقاط قوت دوربین Ray-Ban Meta در کجا نهفته است و چگونه از نقاط ضعف آن عکس بگیرید. حتی زمانی که در آن بهتر می شوید، تجسم دقیق آنچه در حال عکاسی هستید هنوز بسیار دشوار است.

این بدان معنی است که شما باید تعداد زیادی عکس بگیرید، سپس آماده شوید تا تعداد زیادی از آنها را که خیلی خوب نیستند دور بریزید.

برای ویرایش عکس های خود آماده باشید… زیاد

خبر خوب این است که عکسی که در ذهن داشتید هنوز امکان بازآفرینی با دوربین Ray-Ban Meta را دارد، اما تقریباً مطمئناً باید مدتی را برای ویرایش تصویری که می گیرید صرف کنید تا به آنجا برسید. در حالی که همه ما به اعمال فیلتر بر روی عکس ها یا تغییر سطوح اشباع یا کنتراست عادت کرده ایم، گرفتن عکس در Ray-Ban Meta همچنین به معنای راحت بودن با ابزارهای برش و صاف کردن است.

برش عکس معمولا ضروری است، زیرا یک نمای با زاویه باز اغلب شامل مناظر زیادی است که چیزی به تصویر اضافه نمی کند. چیزی که من پیدا کرده ام که ممکن است برای من منحصر به فرد باشد این است که از هرگونه کلاه نیز دوری کنم. من کلاه بیسبال زیادی می پوشم و لبه آن یک مزاحم دائمی ناخواسته در عکس های Ray-Ban Meta است که باید برش دهم. عکس‌ها معمولاً فقط به چند درجه تصحیح زاویه نیاز دارند تا آن‌ها را صاف کنند، و اگرچه عکس‌ها لحن دوست‌داشتنی دارند، برخی از تغییراتی در کنتراست، نوردهی و اشباع بهره می‌برند.

با توجه به اینکه چقدر باید به آن فکر کنید و انجام دهید تا از این عینک هوشمند بیشترین بهره را ببرید، ممکن است فکر کنید که آیا ارزش آن را دارد یا خیر. خوشحالم که بگویم پاسخ کاملاً بله است.

نمای اول شخص بر خلاف آن چیزی است که از هر دستگاه دیگری که به سرتان وصل نیست دریافت می کنید، و از آنجایی که نگه داشتن دستانتان در قاب آسان است، بدیهی است که شما فقط با یک عکس عکس نمی گیرید. تلفن معمولی یا دوربین . اما بیشتر از آن، عینک هوشمند Ray-Ban Meta باعث می‌شود که به شیوه‌ای جدید در مورد عکس‌های خود فکر کنید و زمانی که به طور معمول به گوشی یا دوربین خود نمی‌رسید، عکس بگیرید.

منحصر به فرد، خلاق و فوق العاده

عکس هایی که می گیرید واقعاً می توانند متفاوت، چشم نواز و منحصر به فرد باشند. به عنوان مثال، من به ندرت در یکی از کافی‌شاپ‌های مورد علاقه‌ام عکس می‌گیرم، اما از من الهام گرفته شد که با Ray-Ban Meta (این آخرین عکس در گالری بالا است) عکس بگیرم بدون اینکه انتظار زیادی از نتیجه داشته باشم. پس از چند تنظیمات ویرایشی که در بالا توضیح داده شد، فضای فضا را کاملاً به تصویر می‌کشد، و به‌گونه‌ای که فکر نمی‌کردم این کار را با تلفنم انجام دهم. من در واقع عکس نخواهم گرفت اصلا اگر عینک هوشمند نداشتم

استفاده از دوربین روی صورت، یک پنهان کاری فوری و کمی نگران کننده دارد، زیرا گرفتن عکس در کافه با گوشی من بسیار ناخوشایند است. من قصد ندارم از دوربین Ray-Ban Meta به طور ترسناک استفاده کنم، اما متأسفانه پتانسیل تا حدودی وجود دارد، اگرچه هنگام گرفتن عکس، نور درخشانی در اطراف دوربین وجود دارد. این چیزی است که من هنگام استفاده از آنها بسیار متوجه آن هستم.

این با این واقعیت جبران می‌شود که در مواقعی از دوربین Ray-Ban Meta خلاقانه استفاده می‌کنید (بدون جناس). به یاد داشته باشید، شما دوربین در دست ندارید. شما سر و بدن خود را حرکت می دهید تا زاویه یا چشم اندازی متفاوت داشته باشید، و همانطور که توضیح دادم، باید این مورد را آزمایش کنید، زیرا عکس هرگز آن چیزی که انتظار دارید نخواهد بود. میدونم عجیبه بایست و به چیزها نگاه کن، سپس ادامه دهید و هیچ کس نمی داند که من در آن زمان عکس می گرفتم. وقتی عکس ماشین بالا را گرفتم، انگار در آن لحظه برای عبادتش سجده کردم. شما اراده عجیب به نظر می رسد

چیزی که هیچ کس در مورد استفاده از دوربین Ray-Ban Meta به شما نمی گوید این است که چقدر یک تجربه کاملاً جدید است. چه متوجه باشید که عکس‌هایتان واقعاً چه شکلی هستند و این شما را به ویرایش خلاقانه‌تر از حد معمول سوق می‌دهد، یا از اینکه در حین گرفتن عکس‌ها کمی عجیب به نظر می‌رسید، هیچ دوربین دیگری مانند آن وجود ندارد. این یک روش جدید خلاقانه و لذت بخش برای گرفتن دنیای اطراف شما است.

توصیه های سردبیران