آن شهاب‌سنگ‌های مرموز روی زمین که توسط یک سیارک GIANT 6561 فوتی ایجاد شده‌اند؟
شهاب سنگ های رگه تاریک یک راز بزرگ کیهانی هستند. اما محققان بر این باورند که آنها از یک سیارک خطرناک آمده اند.
در فوریه 2013، یک شهاب سنگ بر فراز شهر چلیابینسک روسیه منفجر شد و سنگریزه های کوچک در خیابان ها بارید. این تکه های شکسته شهاب سنگ نقشی عجیب و مرموز روی خود داشت. آنها با نوارهای تیره نازک پوشیده شده بودند. این موضوع برای مدت طولانی دانشمندان را متحیر کرده است، زیرا بقایای شهاب سنگ به دلیل ترکیب ذرات می توانند رنگ های متفاوتی داشته باشند، اما هرگز رگه دار به نظر نمی رسند. پس از مطالعه این رویداد و یافتن نمونه های بیشتری از آن در فضا، مشخص شد که این رویداد ناشی از فرآیندی به نام تاریک شدن شوک است، اما مشخص نشد که چرا این اتفاق برای سایر بقایای شهاب سنگ ها رخ نداده است. لازم به ذکر است که این سوال گیج کننده که سال ها دنیای نجوم را درگیر خود کرده است، ممکن است به تازگی توسط گروهی از محققان حل شده باشد. و آنها فکر می کنند همه اینها به خاطر یک سیارک بالقوه خطرناک است.
این مطالعه در مجله علوم سیاره ای منتشر شده است و عنوان آن “شخصیت فیزیکی سیارک نزدیک به زمین (52768) 1998 OR2: شواهدی برای تاریک شدن شوک/ذوب شوک است.” این مقاله ادعا می کند که رگه های تاریک روی شهاب سنگ ها پدیده ای منحصر به فرد برای یک سیارک خاص در منظومه شمسی است. این سیارک نزدیک به زمین سیارک 1998 OR2 نام دارد و آخرین بار در آوریل 2020 به زمین نزدیک شد. این سیارک غول پیکری با قطر تخمینی بیش از 6561 فوت (2 کیلومتر) است و بین مدارهای زمین و مشتری به دور خورشید می چرخد.
یک سیارک بالقوه خطرناک ممکن است پشت شهاب سنگ های رگه دار تاریک باشد
پس چه چیزی این سیارک را خاص می کند؟ برای درک این موضوع، ابتدا باید فرآیند تیره شدن شوک را درک کنیم. “تاریک شدن شوک یک فرآیند تغییر است که زمانی ایجاد می شود که چیزی به اندازه کافی به یک جسم سیاره ای برخورد می کند که دما به طور جزئی یا کامل آن سنگ ها را ذوب کرده و ظاهر آنها را هم برای چشم انسان و هم در داده های ما تغییر می دهد. این فرآیند بارها در شهاب‌سنگ‌ها دیده شده است، اما فقط در یک یا دو مورد در سیارک‌ها در کمربند اصلی سیارک‌ها که بین مریخ و مشتری قرار دارد، دیده شده است.” دانشگاه آریزونا. یک دانشجو
این تحقیق نشان می دهد که شهاب سنگ چلیابینسک بخشی از سیارک OR2 1998 بوده که از بدن مادر خود جدا شده و بنابراین این رگه های تاریک عجیب را نشان می دهد. اما دلیلی وجود دارد که باورش سخت بود. تصور می شد که سیارک 1998 OR2 یک سیارک کربنی است که مستعد تاریک شدن شوک نیست. تصور می‌شد که این به این دلیل است که برخلاف یک سیارک کندریتیک، ظاهر آن تیره‌تر بود.
این تحقیق پاسخی برای این سوال نیز یافت. آنها معتقدند که این سیارک قطعا یک کندریت بوده است، اما به دلیل برخورد در فضا، تحت یک فاز تاریک شدن شوک قرار گرفت و شروع به شبیه شدن به یک سیارک کربنی کرد.
