اینستاگرام و فیسبوک شما را تعقیب می کنند. درباره آن چکار میتونید بکنید؟

اخیراً پلتفرم‌های رسانه‌های اجتماعی مطبوعات بدی داشته‌اند که عمدتاً به دلیل حجم عظیم جمع‌آوری داده‌های آن‌ها تقویت شده است. در حال حاضر متا، شرکت مادر فیس بوک و اینستاگرام، پیشرفت کرده است.

متا که به دنبال کردن هر حرکت شما در برنامه‌هایش راضی نیست، راهی ابداع کرده است تا از همه کارهایی که در وب‌سایت‌های خارجی انجام می‌دهید که از طریق برنامه‌هایش به آن‌ها دسترسی دارند، اطلاع داشته باشد. چرا این قدر طول می کشد؟ و آیا راهی برای جلوگیری از این مشاهده وجود دارد؟

کد “تزریق” برای دنبال کردن شما

Meta یک مرورگر درون برنامه ای سفارشی دارد که در فیس بوک، اینستاگرام و هر وب سایتی که می توانید از هر دو برنامه روی آن کلیک کنید، کار می کند.

اکنون مهندس سابق گوگل و محقق حریم خصوصی Felix Krause کشف کرده است که این مرورگر اختصاصی دارای کد برنامه نویسی اضافی درج شده است. Krause ابزاری را توسعه داد که نشان داد اینستاگرام و فیس بوک تا 18 خط کد را به وب سایت های بازدید شده از طریق مرورگرهای درون برنامه ای متا اضافه می کنند.

این “تزریق کد” اجازه ردیابی کاربر را می دهد و محدودیت های ردیابی را که مرورگرهایی مانند کروم و سافاری دارند لغو می کند. این به Meta اجازه می دهد تا اطلاعات حساس کاربر را جمع آوری کند، از جمله “هر دکمه و پیوند ضربه خورده، متن انتخاب شده، اسکرین شات ها، و همچنین هر فرم وارد شده، مانند رمز عبور، آدرس، و شماره کارت اعتباری.”

کراوس یافته های خود را در 10 آگوست به صورت آنلاین منتشر کرد که شامل نمونه هایی از کد واقعی بود.

متا در پاسخ گفت که کاری انجام نمی دهد که کاربران با آن موافقت نکرده باشند. سخنگوی متا گفت:

ما عمدا این کد را برای احترام به مردم ایجاد کردیم [Ask to track] مجموعه ای از پلتفرم های ما […] این کد به ما امکان می دهد قبل از استفاده از آن برای تبلیغات یا اندازه گیری هدفمند، داده های کاربر را جمع آوری کنیم.

“کد” مورد اشاره در این مورد pcm.js است، اسکریپتی که برای جمع‌آوری فعالیت‌های مرور کاربر عمل می‌کند. متا می گوید که این اسکریپت بر اساس رضایت کاربران درج می شود – و اطلاعات حاصل فقط برای اهداف تبلیغاتی استفاده می شود.

آیا این اخلاقی است؟ خب، این شرکت با آگاه کردن کاربران از قصد خود برای جمع‌آوری مجموعه گسترده‌ای از داده‌ها، اقدامات لازم را انجام داده است. با این حال، او روشن نکرد که پیامدهای کامل این امر چه خواهد بود.

افراد ممکن است به معنای کلی تر با ردیابی موافقت کنند، اما رضایت “آگاهانه” مستلزم آگاهی کامل از پیامدهای احتمالی است. و در این مورد، به طور خاص به کاربران اطلاع داده نشد که فعالیت آنها در سایت های دیگر با تزریق کد قابل پیگیری است.

چرا متا این کار را می کند؟

داده ها کالای اصلی مدل کسب و کار متا هستند. مقدار داده‌هایی که متا می‌تواند با تزریق کد رهگیری به وب‌سایت‌های شخص ثالث که از طریق برنامه‌های اینستاگرام و فیس‌بوک باز شده‌اند، جمع‌آوری کند، ارزش نجومی دارد.

در عین حال، مدل کسب‌وکار متا در معرض تهدید است – و رویدادهای گذشته اخیر ممکن است به روشن شدن دلیل انجام این کار در وهله اول کمک کند.

این به این واقعیت مربوط می شود که اپل (مالک مرورگر سافاری)، گوگل (مالک کروم) و مرورگر فایرفاکس فعالانه محدودیت هایی را بر توانایی متا در جمع آوری داده ها اعمال می کنند.

سال گذشته، به‌روزرسانی iOS 14.5 اپل همراه با الزامی بود که همه برنامه‌های میزبانی شده در فروشگاه برنامه اپل مجوز صریح از کاربران برای ردیابی و جمع‌آوری داده‌های خود در برنامه‌های متعلق به شرکت‌های دیگر دریافت کنند.

متا به طور علنی گفته است که این هشدار آیفون هر سال 10 میلیارد دلار برای کسب و کار فیس بوک آنها هزینه دارد.

مرورگر سافاری اپل نیز یک تنظیم پیش‌فرض را برای مسدود کردن تمام کوکی‌های شخص ثالث پیاده‌سازی می‌کند. اینها قطعات کوچکی از کد رهگیری هستند که وب سایت ها روی رایانه شما قرار می دهند و به صاحب وب سایت درباره بازدید شما از سایت می گویند.

گوگل به زودی کوکی های شخص ثالث را حذف خواهد کرد. و فایرفاکس اخیراً “محافظت کامل از کوکی ها” را برای جلوگیری از به اصطلاح ردیابی صفحه اعلام کرده است.

به عبارت دیگر، متا توسط مرورگرهایی احاطه شده است که محدودیت هایی را برای ردیابی گسترده داده های کاربر ایجاد می کنند. پاسخ او ایجاد مرورگر خود بود که این محدودیت ها را دور زد.

چگونه می توانم از خودم محافظت کنم؟

از سوی دیگر، کاربران آگاه به حریم خصوصی، گزینه‌هایی دارند.

ساده ترین راه برای جلوگیری از ردیابی متا از فعالیت های خارجی شما از طریق مرورگر درون برنامه ای، استفاده نکردن از آن است. مطمئن شوید که در حال باز کردن صفحات وب در مرورگر مورد اعتماد خود مانند سافاری، کروم یا فایرفاکس هستید (از طریق اسکرین شات زیر).

اگر نمی توانید این گزینه روی صفحه را پیدا کنید، می توانید به صورت دستی آدرس وب را در یک مرورگر قابل اعتماد کپی و جایگذاری کنید.

گزینه دیگر دسترسی به پلتفرم های رسانه های اجتماعی از طریق مرورگر است. بنابراین به جای استفاده از برنامه اینستاگرام یا فیس بوک، با وارد کردن آدرس سایت ها در نوار جستجوی مرورگر مورد اعتماد خود، از سایت ها دیدن کنید. این باید مشکل ردیابی را نیز برطرف کند.

من به شما پیشنهاد نمی کنم فیس بوک یا اینستاگرام را به طور کامل کنار بگذارید. اما همه ما باید بدانیم که چگونه حرکات آنلاین و الگوهای استفاده ما را می توان با دقت ثبت کرد و از روش هایی که به ما گفته نشده است استفاده کرد. به یاد داشته باشید: در اینترنت، اگر سرویس رایگان است، احتمالاً شما محصول هستید.

نوشته دیوید تافلی، دانشگاه گریفیث

کوئینزلند، 15 اوت

(گفتگو)