تکنولوژی

برخورد دوگانه سیارک! تلسکوپ های ناسا دو سنگ فضایی 120 فوتی را که به سمت زمین پرواز می کنند، ردیابی می کنند

سیارک ها بقایای شکل گیری اولیه منظومه شمسی ما هستند. آنها عمدتاً در کمربند سیارکی می چرخند، منطقه ای که بین مدارهای مریخ و مشتری قرار دارد. اما این سنگ‌های فضایی را می‌توان در خارج از کمربند سیارکی نیز یافت و می‌تواند بسیار به زمین نزدیک شود. این می تواند به طور بالقوه خطرناک باشد اگر آنها ضربه بزنند! ناسا تعدادی تلسکوپ در فضا و روی زمین دارد و آنها امروز دو سیارک خطرناک 120 فوتی را که به زمین نزدیک می شوند، شکار کرده اند.

بر اساس داده‌های CNEOS، اولین سیارک به نام 2023 JK، تقریباً 120 فوت اندازه، شبیه به اندازه یک هواپیما است و با سرعت سریع 33420 کیلومتر در ساعت حرکت می‌کند. دومین سنگ فضایی که با نام سیارک 2023 JD4 شناخته می شود، به همین اندازه است و همچنین با سرعت 37141 کیلومتر در ساعت به سرعت به زمین نزدیک می شود.

نه تنها این، این سنگ های هیولایی با زمین برخورد نزدیک خواهند داشت. طبق صفحه وب ردیابی سیارک ناسا، سیارک 2023 JK از فاصله 1.03 میلیون مایلی به زمین نزدیک می شود. به طور مشابه، انتظار می رود سیارک 2023 JD4 تا 1.93 میلیون مایلی نزدیک شود. آیا این سیارک ها خطری دارند؟ ناسا جزئیات را به اشتراک می گذارد.

خطر قریب الوقوع سیارک

مرکز تحقیقات NEO آزمایشگاه رانش جت فهرستی از اجرام نزدیک به زمین (NEO) را که ممکن است به منظور شناسایی زودهنگام خطرات احتمالی به زمین نزدیک شوند، نگهداری می کند. JPL ناسا سنگ های فضایی بزرگتر از حدود 150 متر و نزدیک به 4.6 میلیون مایل از زمین را به عنوان “اجرای بالقوه خطرناک” طبقه بندی می کند.

مطلب پیشنهادی:  تیم کوک در مورد فرهنگ هند، مشاغل، فروشگاه های اپل در بمبئی، دهلی و موارد دیگر

خوشبختانه، این سیارک ها به عنوان بالقوه خطرناک طبقه بندی نمی شوند. با این حال، کشش گرانشی یک سیاره گاهی اوقات می تواند مسیر آنها را تغییر دهد و به طور بالقوه آنها را حتی به زمین نزدیکتر کند. این می تواند خطر قابل توجهی از اثرات فاجعه بار ایجاد کند.

فناوری ناسا برای ردیابی سیارک ها

ناسا از فناوری های مختلفی مانند تلسکوپ و ماهواره برای رصد این سیارک ها استفاده می کند. رادار سیاره‌ای که توسط تلسکوپ‌های رادیویی در شبکه فضایی اعماق ناسا و رصدخانه آرسیبو بنیاد ملی علوم در پورتوریکو انجام می‌شود، برخی از دقیق‌ترین داده‌ها را برای توصیف NEOهایی که به اندازه کافی به زمین نزدیک می‌شوند ارائه می‌کند تا بتوان رصد کرد.

به غیر از آنها، تلسکوپ ها و رصدخانه های مختلفی مانند Pan-STARRS، Catalina Sky Survey و تلسکوپ NEOWISE نیز به ردیابی این سیارک ها کمک می کنند.

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا