تلسکوپ فضایی جیمز وب ناسا CO2 را در یک سیاره فراخورشیدی یافت! آیا زندگی در آن وجود خواهد داشت؟

جو زمین عمدتاً از سه گاز به نام‌های نیتروژن، اکسیژن و دی اکسید کربن تشکیل شده است. اما اکنون شواهدی مبنی بر وجود دی اکسید کربن در جو سیاره ای خارج از منظومه شمسی پیدا شده است. این شواهد توسط تلسکوپ فضایی جیمز وب ناسا ثبت شده است. با اعلام همین موضوع، تلسکوپ فضایی وب ناسا در توییتی نوشت: «نفس بکش – وب اولین شواهد واضح از دی اکسید کربن (CO2) را در جو سیاره ای خارج از منظومه شمسی به ثبت رسانده است! WASP-39 B یک غول گازی است که در مداری تنگ به دور ستاره ای شبیه به خورشید در فاصله 700 سال نوری از ما قرار دارد.

این مشاهده از یک سیاره غول گازی که به دور ستاره ای شبیه به خورشید در فاصله 700 سال نوری از ما می چرخد، بینش مهمی از ترکیب و شکل گیری این سیاره ارائه می دهد. ناسا گفت: این کشف که برای انتشار در نیچر پذیرفته شد، شواهدی را ارائه می دهد که نشان می دهد وب در آینده ممکن است دی اکسید کربن را در اتمسفر نازک تر سیارات سنگی کوچکتر شناسایی و اندازه گیری کند.

WASP-39 B چیست؟

به گفته ناسا، WASP-39 B یک غول گاز داغ با جرمی تقریباً یک چهارم مشتری (تقریباً مشابه زحل) و قطری 1.3 برابر مشتری است. پف شدید آن تا حدی به دلیل دمای بالای آن (حدود 1600 درجه فارنهایت یا 900 درجه سانتیگراد) است. برخلاف غول‌های گازی خنک‌تر و فشرده‌تر در منظومه شمسی، WASP-39 B بسیار نزدیک به ستاره‌اش می‌چرخد – فقط حدود یک هشتم فاصله بین خورشید و عطارد – و یک چرخش را در کمتر از چهار روز زمینی کامل می‌کند.

کشف این سیاره که در سال 2011 گزارش شد، بر اساس تشخیص های زمینی از کم نوری ظریف و دوره ای نور ستاره میزبانش در حین عبور سیاره یا عبور از مقابل ستاره بود.

مشاهدات قبلی توسط تلسکوپ‌های دیگر، از جمله تلسکوپ‌های فضایی هابل و اسپیتزر ناسا، وجود بخار آب، سدیم و پتاسیم را در جو سیاره نشان داده است. و اکنون با کمک تلسکوپ وب وجود دی اکسید کربن در این سیاره نیز تایید شده است.

سیارات گذری مانند WASP-39 B، که مدارهای آنها را به جای بالای سر، از لبه رصد می کنیم، می توانند فرصت های ایده آلی را برای مطالعه جو سیاره ای در اختیار محققان قرار دهند. در طی گذر، مقداری از نور ستارگان به طور کامل توسط سیاره پنهان می‌شود (که باعث کسوف کامل می‌شود)، و مقداری از طریق جو سیاره منتقل می‌شود.

از آنجایی که گازهای مختلف ترکیب های مختلفی از رنگ ها را جذب می کنند، محققان می توانند تفاوت های کوچک در روشنایی نور عبوری در طیفی از طول موج ها را تجزیه و تحلیل کنند تا دقیقاً تعیین کنند جو از چه چیزی ساخته شده است. WASP-39 B با ترکیبی از جو متورم و ترانزیت های مکرر، یک هدف ایده آل برای طیف سنجی انتقال است.

تشخیص دی اکسید کربن

تیم تحقیقاتی از طیف‌نگار مادون قرمز نزدیک وب (NIRSpec) برای مشاهدات خود از WASP-39 B استفاده کردند. در طیف حاصل از جو سیاره فراخورشیدی، تپه‌ای کوچک بین 4.1 تا 4.6 میکرون اولین شواهد واضح و دقیق از دی اکسید کربن را ارائه می‌دهد که یک بار شناسایی شده است. روی سیاره ای خارج از منظومه شمسی

هیچ رصدخانه ای تا به حال چنین تفاوت های ظریفی را در روشنایی این همه رنگ در محدوده 3 تا 5.5 میکرون طیف انتقال سیاره فراخورشیدی اندازه گیری نکرده است. به گفته ناسا، دسترسی به این بخش از طیف برای اندازه گیری فراوانی گازهایی مانند آب و متان و همچنین دی اکسید کربن که اعتقاد بر این است که در بسیاری از انواع مختلف سیارات فراخورشیدی وجود دارد، حیاتی است.

درک ترکیب اتمسفر یک سیاره مهم است، زیرا چیزی در مورد منشا سیاره و چگونگی تکامل آن به ما می گوید.