حفاری سیارک! زمین با دارت ناسا به انتقام جوی دایناسورها تبدیل می شود
ناسا تایید می کند که ماموریت DART موفقیت آمیز بوده و مدار سیارک دیمورفوس تغییر کرده است. زمین ممکن است از یک رویداد دیگر انقراض دایناسور جلوگیری کند.
در 26 سپتامبر، ناسا کاری غیرقابل تصور را انجام داد. برای اولین بار در تاریخ، انسان ها توانستند یک جرم آسمانی را تکان دهند و حرکت دهند. ماموریت آزمایش تغییر جهت دوگانه سیارک (DART) ناسا، یک فضاپیما را به سیارکی به نام دیمورفوس فرستاد و با شدت به آن برخورد کرد. برخورد باید آن را از مدار معمول خود دور می کرد. این آزمایش، در صورت موفقیت آمیز بودن، می تواند به گزینه ای مناسب برای انحراف هر سیارک احتمالی که به سمت زمین می آید و اجتناب از آینده ای شبیه دایناسور تبدیل شود. و اوایل این هفته، ناسا بالاخره تایید کرد که این ماموریت موفقیت آمیز بوده است.
قبل از این ماموریت، ناسا اهداف ملموسی را تعیین کرده بود که نشان می داد آیا این ماموریت نتایج مطلوب را به همراه داشت یا خیر. و یکی از آنها تغییر در سرعت مداری سیارک بود. هدف تغییر 73 ثانیه یا بیشتر در سرعت مداری دیمورفوس بود. به طرز شگفت انگیزی، ناسا بیش از 25 بار از این هدف فراتر رفته است!
تیم تحقیقاتی تایید کرد که برخورد فضاپیما مدار دیمورفوس را در اطراف دیدیموس 32 دقیقه تغییر داد و مدار را از 11 ساعت و 55 دقیقه به 11 ساعت و 23 دقیقه کوتاه کرد. ناسا در بیانیه ای اعلام کرد: این اندازه گیری حاشیه عدم قطعیت تقریباً مثبت یا منفی 2 دقیقه دارد.
ناسا در ماموریت DART پیروز شد
بیل نلسون، مدیر ناسا، با اشاره به اهمیت تاریخی این رویداد گفت: «همه ما مسئولیت حفاظت از سیاره خود را داریم. به هر حال، این تمام چیزی است که ما داریم. این ماموریت نشان می دهد که ناسا در تلاش است برای هر آنچه که کیهان به سمت ما می زند آماده باشد. ناسا ثابت کرده است که ما در مورد حفاظت از کره زمین جدی هستیم. این لحظه نقطه عطفی برای دفاع از سیاره و برای تمام بشریت است که نشان دهنده تعهد تیم و شرکای فوق العاده ناسا در سراسر جهان است.”
اما کار هنوز تمام نشده است. اکنون تمرکز بر روی اندازه گیری کارایی انتقال تکانه از برخورد DART با سرعت تقریباً 14000 مایل در ساعت (22530 کیلومتر در ساعت) با هدف تغییر خواهد کرد. این همچنین شامل تجزیه و تحلیل “دفع” خواهد بود. Ejecta سنگ و غبار سیارکی است که در اثر برخورد در فضا پراکنده شده است. هر دو به ناسا خواهند گفت که انتقال تکانه به سیارک چقدر کارآمد بوده و چه مقدار از آن در برخورد از بین رفته است. اگر عملکرد ضعیف بود، ناسا برای بهبود بیشتر به تابلوی نقشه برمی گشت.
