طوفان خورشیدی که منظومه شمسی را تکان داد، همه چیز را در مورد رویداد تکان دهنده روز باستیل می داند
در 15 جولای 2000، زمین توسط یک طوفان خورشیدی غیرمنتظره برخورد کرد. این طوفان توسط یک پرتاب جرم تاجی (CME) که پس از فوران یک شراره خورشیدی X5.7 در خورشید منتشر شد، ایجاد شد. شاهد این رویداد وحشتناک رصدخانه خورشیدی و هلیوسفر ناسا بود که فقط پنج سال قبل از آن به فضا پرتاب شد. اما این تنها فضاپیمای ناسا نبود که شاهد طوفان خورشیدی بود. فضاپیمای وویجر 1 که در لبه منظومه شمسی قرار داشت نیز امواج ضربه ای ناشی از شعله را احساس کرد. امروز، این رویداد به عنوان طوفان خورشیدی روز باستیل شناخته می شود و با نزدیک شدن به بیست و سومین سالگرد خود، ما را در مورد آن بیشتر بدانیم.
طبق گزارش SpaceWeather.com، «برخورد آن در 15 ژوئیه 2000 یک طوفان ژئومغناطیسی شدید (Kp=9) ایجاد کرد. زمانی که طوفان در 16 ژوئیه 2000 فروکش کرد، شفق های قطبی تا جنوب تگزاس، فلوریدا و مکزیک گزارش شدند. این گزارش همچنین فاش کرد که این شعله حدود 10 عدد به توان 33 ارگ یا “تقریباً به اندازه هزار میلیارد بمب اتمی جنگ جهانی دوم” آزاد کرد.
طوفان خورشیدی روز باستیل نامیده می شود زیرا مصادف با روز سقوط شهر باستیل در سال 1789 است. این روز به عنوان تعطیلات ملی فرانسه نیز شناخته می شود.
هنگامی که امواج مغناطیسی قوی زمین را فرا گرفت، طوفان خورشیدی شروع شد و باعث ایجاد شفق های قطبی حتی در عرض های جغرافیایی پایین تر شد و قدرت آن را برجسته کرد. همچنین به بسیاری از ماهواره ها آسیب رساند و باعث خاموشی رادیو و قطعی ارتباطات شد. از آنجایی که تلفن های همراه هنوز در سال 2000 محبوبیت پیدا می کردند، تأثیر آن بر شبکه های تلفن همراه و خدمات اینترنتی نامشخص است.
امروزه این رویداد طوفان خورشیدی در کنار رویدادهای وحشتناک دیگری مانند رویداد کارینگتون، یادآور این نکته است که طوفان های خورشیدی می توانند خیلی سریع بسیار وحشتناک شوند و نباید تأثیرات مخرب آن را ساده انگاشت.
فناوری که ناسا سوهو را قادر می سازد
SOHO ناسا (رصدخانه خورشیدی و هلیوسفر) ماهواره ای است که در 2 دسامبر 1995 به فضا پرتاب شد. این یک پروژه مشترک بین ناسا و آژانس فضایی اروپا (ESA) برای مطالعه خورشید، جو آن و اثرات آن بر منظومه شمسی است. SOHO با 12 ابزار علمی مانند تلسکوپ تصویربرداری فرابنفش شدید (EIT)، تصویرگر داپلر مایکلسون (MDI)، LASCO (زاویه بزرگ و طیف سنجی تاج سنج) و سایر ابزارها، تصاویری از تاج خورشیدی می گیرد، سرعت و میدان های مغناطیسی را اندازه گیری می کند. سطح خورشید، و مشاهده تاج ضعیف در اطراف خورشید.