مالکیت محتوا در عصر هوش مصنوعی

همانطور که هوش مصنوعی (AI) شروع به تأثیرگذاری بر زندگی ما در هر جنبه می کند، چه کسی مالک محتوای دیجیتالی است که روزانه تولید می کنیم؟ پاسخ پیچیده است. کاربران امروزی خود را در دنیایی می‌بینند که در آن اطلاعات شخصی آنها به طور مداوم جمع‌آوری، تجزیه و تحلیل و برای بهبود خدماتی که ما استفاده می‌کنیم، استفاده می‌شود. در واقع، اکنون برای ایجاد محتوای اضافی نیز استفاده می شود؟ واقعاً چه کسی مالک این همه محتوای دیجیتال است؟

طبق گزارش Chiratae Ventures، صنعت فناوری مصرف کننده تا سال 2027 به 300 میلیارد دلار خواهد رسید و بیش از 500 میلیون هندی در حال حاضر روزانه به دنبال خدمات سرگرمی و بازی در اینترنت هستند. بر اساس گزارش فوربس، ضریب نفوذ رسانه های اجتماعی فعال در هند 33.4 درصد است و به طور کلی، در ژانویه 2023، 67.5 درصد از کل کاربران اینترنت در هند، صرف نظر از سن، حداقل از یک پلت فرم شبکه اجتماعی استفاده کرده اند.

چقدر داده های شخصی تولید می کند؟ چرا باید اهمیت دهیم؟

برای دریافت ایده، مورد نها، یک زن هندی امروزی را در نظر بگیرید که فناوری را در زندگی روزمره خود پذیرفته است. او که یک کاربر مشتاق رسانه های اجتماعی است، به بسیاری از پلتفرم های مبتنی بر هوش مصنوعی وابسته است تا محتوای مورد علاقه خود را مدیریت کند. از فیدهای اخبار شخصی گرفته تا لیست‌های پخش موسیقی پیشنهادی الگوریتمی، تجربیات دیجیتال او توسط سیستم‌های هوش مصنوعی که دائماً با او کار می‌کنند شکل می‌گیرد.

ابتدا تصاویری از نها که نها در شبکه های اجتماعی به اشتراک می گذارد را در نظر بگیرید. این عکس‌ها بخش مهمی از دنیای مالکیت محتوای مبتنی بر هوش مصنوعی هستند. فیس بوک و اینستاگرام به خاطر شیوه های جمع آوری داده ها بدنام هستند. وقتی کاربرانی مانند Neha عکس‌ها را آپلود می‌کنند و با محتوا در این پلتفرم‌ها تعامل دارند، الگوریتم‌های هوش مصنوعی این داده‌ها را تجزیه و تحلیل می‌کنند و رفتار دیجیتالی آن‌ها را دنبال می‌کنند تا ترجیحات آنها را بهتر درک کنند.

با استفاده از تمام این تحلیل ها، شرکت های بزرگ تبلیغات را هدف قرار داده و تجربه کاربری را برای کاربر شخصی سازی می کنند. آنچه در اینجا اتفاق می‌افتد این است که حتی اگر کاربران محتوا را ارائه دهند، پلتفرم‌ها مالکیت داده‌های تولید شده را حفظ می‌کنند که منجر به نگرانی‌هایی در مورد حفظ حریم خصوصی و بهره‌برداری از داده‌ها می‌شود.

استوارت مچس، مدیر خلاق Contnt مبتنی بر اشتراک می‌گوید: «در حالی که پلتفرم‌ها و الگوریتم‌ها به طور دقیق مالک محتوای سازندگان نیستند، اما قدرت زیادی بر روی افرادی که می‌توانند آن را ببینند، دارند، که گاهی اوقات به ضرر سازندگان صادق و سخت‌کوش است. .io یک پلتفرم برای سازندگان.

چه کسی مالک داده ها است؟

محتوای تولید شده توسط کاربر در رسانه های اجتماعی که دائماً بارگذاری می کنیم، متعلق به چه کسی است؟ آیا کاربران یا پلتفرم‌ها و الگوریتم‌های هوش مصنوعی که این داده‌ها را پردازش می‌کنند، سهمی در مالکیت دارند؟

در اکثر رسانه های اجتماعی و پلتفرم های محتوا، محتوا متعلق به خود سازندگان است.

با این حال، پلتفرم‌ها قدرت زیادی دارند – که اغلب به آرامی در پس‌زمینه اعمال می‌کنند – برای کنترل افرادی که این محتوا را می‌بینند. با ظهور الگوریتم های هوش مصنوعی برای تعدیل محتوا، این روزها احتمالاً این تصمیم توسط انسان گرفته نمی شود. این الگوریتم‌ها بی‌نقص نیستند و گاهی اوقات می‌توانند منجر به برجسته‌سازی یا تغییر نامناسب محتوای مضر به‌صورت جداگانه شوند.»

او یک تجربه شخصی تلخ را بازگو می کند. یک نویسنده خود منتشر، زمانی که فروش آنلاین اولین کتابش شروع به افزایش کرد، می‌گوید الگوریتم پلتفرم به اشتباه تشخیص داد که او برای نقدها پول می‌پردازد و او را از پلتفرم خارج کرد.

ما مجبور شدیم برای فعالسازی مجدد حساب من با صاحبان پلتفرم زیاد رفت و آمد کنیم، اما در آن زمان آسیب از قبل برطرف شده بود و من شتاب زیادی را در فروش کتاب از دست داده بودم – و معیشتم آسیب دید. در نتیجه،» او به یاد می آورد.

عواقب؟

چگونه می توان از داده های جمع آوری شده ما توسط این شرکت های بزرگ سوء استفاده کرد؟ رسوایی کمبریج آنالیتیکا در سال 2018 را به یاد دارید که غول رسانه های اجتماعی فیس بوک هنوز درگیر آن است؟ این رسوایی نشان داد که چگونه داده های شخصی میلیون ها کاربر فیس بوک بدون رضایت برای تبلیغات سیاسی جمع آوری شده است.

این حادثه ظالمانه نامیده شد و منجر به درخواست‌هایی برای مقررات حفظ حریم خصوصی داده‌ها شد که امروزه در قالب مقررات عمومی حفاظت از داده‌های اتحادیه اروپا (GDPR) وجود دارد. در واقع، در دسامبر امسال، قانونگذاران اتحادیه اروپا در مورد قانون هوش مصنوعی برای کاهش آسیب در مناطقی که استفاده از هوش مصنوعی بیشترین خطر را برای حقوق اساسی دارد، مانند بهداشت، آموزش، نظارت بر مرزها و خدمات عمومی، و ممنوعیت استفاده از آن به توافق رسیدند. که یک “خطر غیرقابل قبول” دارند.

چنین مقرراتی با هدف توانمندسازی کاربرانی مانند Neha با کنترل بیشتر بر داده‌های شخصی‌شان و تضمین شفافیت شرکت‌های فناوری در مورد استفاده و مالکیت داده‌ها انجام می‌شود.

محتوا و دارایی تولید شده توسط هوش مصنوعی

سپس محتوای تولید شده توسط هوش مصنوعی وجود دارد. در حالی که تولید تصاویر و ویدیوها با استفاده از هوش مصنوعی Gener لذت بخش است، اگر ویدیوهای تولید شده توسط هوش مصنوعی با استفاده از شباهت یا ترجیحات Neha شروع به نمایش در پلتفرم کنند، چه؟ جعلی های عمیق در حال حاضر در وب در حال گردش هستند. سال گذشته، نخست‌وزیر مودی وقتی ویدیویی از او در حال انجام گاربا پیدا کرد، ابراز نگرانی کرد. هفته گذشته، یک یوتیوب‌بر اوکراینی از پیدا کردن کلون هوش مصنوعی خود در شبکه‌های اجتماعی چین شوکه شد.

حقوق مالکیت این محتوا نامشخص است. اخیراً به دلیل نگرانی مشابه، نیویورک تایمز از Open AI شکایت کرد و ادعا کرد که این شرکت از میلیون ها مقاله خود برای آموزش ربات های چت خود بدون اجازه استفاده کرده است.

اگر این اتفاق برای نها بیفتد، او ممکن است ناخواسته از طریق تعاملات خود در ایجاد چنین محتوایی نقش داشته باشد. این سوال پیش می آید که محتوایی که نها تولید می کند متعلق به کیست؟ و چه کسی محتوای تولید شده توسط هوش مصنوعی را در اختیار دارد؟ آیا خود نها است یا پلتفرم‌ها و الگوریتم‌های هوش مصنوعی که داده‌های او را پردازش می‌کنند سهمی در مالکیت دارند؟

چه کاری می توانی انجام بدهی؟

این عصر هوش مصنوعی است و مفهوم مالکیت محتوا ما را وادار می کند تا بفهمیم منبع اطلاعات انسانی است یا الگوریتمی. پلتفرم های رسانه های اجتماعی و شرکت های فناوری می گویند که به داده های تولید شده توسط کاربرانی مانند Neha برای بهبود خدمات، بهبود تجربه کاربر و ایجاد نوآوری نیاز دارند. از سوی دیگر، کاربران نگران عدم شفافیت و کنترل محتوایی هستند که ارائه می دهند.

بهتر است از شرایط و ضوابط مرتبط با پلتفرم هایی که استفاده می کنید آگاه باشید. خواندن متن دقیق و درک خط‌مشی‌های اشتراک‌گذاری داده‌ها می‌تواند کسل‌کننده باشد، اما می‌تواند درک شما را از اینکه چگونه می‌توانید کنترل محتوایی را که تولید می‌کنید و آنلاین به اشتراک می‌گذارید، تغییر دهد.

نیاز به تنظیم هوش مصنوعی

به همین دلیل است که مقررات هوش مصنوعی از اهمیت بالایی برخوردار است. حمایت از مقررات قوی‌تر حفاظت از داده‌ها و تقاضای شفافیت از شرکت‌های فناوری برای شکل‌دهی آینده دیجیتالی که در آن مصرف‌کنندگان دید واضح‌تری از نحوه استفاده از داده‌هایشان و در نهایت مالک محتوایی که آنها ایجاد می‌کنند، داشته باشند، ضروری است.

امروزه یکی از جنبه های مهم هوش مصنوعی و محتوا، سیاست نظارتی است. خط مشی باید اطمینان حاصل کند که از کاربران نهایی محافظت می کند و در عین حال نوآوری را خفه نمی کند. یکی از دلایل کلیدی که چرا اکثر کشورها در رقابت برای توسعه قوانین هوش مصنوعی نیستند این است که از سرکوب نوآوری می ترسند. اما با توجه به تعداد خیره کننده کاربران هوش مصنوعی در هند، چارچوبی که نوآوری و حفاظت را متعادل کند، چالش برانگیز خواهد بود.

همانطور که جنسن هوانگ، مدیرعامل انویدیا گفت، هر کشوری به زیرساخت هوش مصنوعی خود نیاز دارد که بتواند از پتانسیل اقتصادی و در عین حال محافظت از فرهنگ خود استفاده کند. اخیرا، وزیر امور الکترونیک و فناوری اطلاعات، راجیو چاندراشاخار خطاب به NASSCOM گفت که چارچوب نظارتی برای هوش مصنوعی در ژوئن تا جولای سال جاری مورد بحث و بررسی قرار خواهد گرفت.

ما به طور کامل از پتانسیل هوش مصنوعی استفاده خواهیم کرد، اما نرده‌هایی را نیز برای جلوگیری از سوء استفاده قرار خواهیم داد. امروز، دنیا ما را در خط مقدم استفاده از فناوری هوش مصنوعی می بیند.»

مالکیت محتوا در عصر هوش مصنوعی موضوعی فوری است که توجه ما را می طلبد. از دریچه شخصیت هایی مانند Neha Rodriguez، ما شاهد رقص پیچیده بین آژانس شخصی و الگوریتم هایی هستیم که تجربیات دیجیتال ما را شکل می دهند. همانطور که به جلو می رویم، ضروری است که مصرف کنندگان در شکل دادن به یک چشم انداز دیجیتال که به حقوق مالکیت آنها احترام می گذارد و در دوره ای که به طور فزاینده ای تحت سلطه هوش مصنوعی است، آگاه، توانمند و فعال باشند.