تکنولوژی

مطالعه دنباله دارها ترکیب منظومه شمسی اولیه را فاش می کند

یک مطالعه جدید نشان داده است که ریزش مولکول‌های دنباله‌دارها ممکن است ناشی از ترکیب اولیه منظومه شمسی باشد.

بر اساس مطالعه اخیر دانشگاه مرکزی فلوریدا، ریزش مولکول‌ها از دنباله‌دارها ممکن است محصول ترکیب اولیه منظومه شمسی باشد.

مجله علوم سیاره ای این یافته ها را در آنجا گزارش کرد.

اولگا هرینگتون پینتو، کاندیدای دکترا در بخش فیزیک کالج علوم UCF، محقق اصلی این مطالعه بود.

به گفته هرینگتون پینتو، اندازه گیری نسبت مواد شیمیایی خاصی که پس از جدا شدن دنباله دار یافت می شود، می تواند اطلاعاتی را در مورد ترکیب شیمیایی منظومه های خورشیدی اولیه و پردازش فیزیکی دنباله دارها پس از شکل گیری آنها آشکار کند. دنباله دارها که اجسام کوچکی از یخ، سنگ و غبار در منظومه شمسی هستند، وقتی گرم می شوند و شروع به انتشار گاز می کنند، گاز آزاد می کنند.

هرینگتون پینتو برای تایید نظریه‌های مربوط به پیدایش و توسعه منظومه شمسی، داده‌هایی را در مورد سطوح آب، دی‌اکسید کربن و مونوکسید کربن از 25 دنباله‌دار برای پایان‌نامه خود جمع‌آوری کرد.

این امر امکان مطالعه تقریباً دو برابر بیشتر داده ها را برای مونوکسید کربن/دی اکسید کربن دنباله دار فراهم کرد. اندازه گیری ها از مجموعه ای از مقالات دانشگاهی گرفته شده است. وقتی اندازه‌گیری‌ها به‌طور همزمان توسط تلسکوپ‌های متعدد و تیم‌های تحقیقاتی انجام شد، او به‌دقت داده‌ها را ترکیب کرد و توانست صحت همه آنها را تأیید کند.

یکی از جالب‌ترین نتایج این است که ستاره‌های دنباله‌دار بسیار دور از خورشید با مدارهای ابر اورت که هرگز یا به ندرت نزدیک به خورشید می‌چرخند، مشاهده شده است که در کما خود CO2 بیشتری نسبت به CO2 تولید می‌کنند، در حالی که دنباله‌دارهایی که تعداد بیشتری دی‌اکسید کربن تولید کرده‌اند. هرینگتون پینتو می گوید: سفرهای نزدیک به خورشید برعکس عمل می کنند.

مطلب پیشنهادی:  Tinder به کاربران در کلمبیا می‌گوید کبریت‌ها را پس از بیهوشی کشنده بررسی کنند

هرینگتون پینتو می‌گوید: «جالب است که داده‌ها با پیش‌بینی‌ها مطابقت دارد که دنباله‌دارهایی که در ابر اورت بسیار دور از خورشید بودند، ممکن است توسط پرتوهای کیهانی روی سطح خود چنان بمباران شده باشند که یک لایه بیرونی خالی از CO ایجاد کنند. سپس پس از اولین یا دومین سفر آنها به خورشید، این لایه بیرونی پردازش شده از خورشید جدا می شود و ترکیب دنباله دار بسیار بکرتری را نشان می دهد که CO بسیار بیشتری آزاد می کند.

به گفته این محقق، مرحله بعدی تحقیق، بررسی مشاهدات اولیه قنطورس است که تیم او با استفاده از تلسکوپ فضایی جیمز وب برای تعیین کمیت مستقیم مونوکسید کربن و دی اکسید کربن و مقایسه نتایج با این مطالعه انجام دادند.

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا