Crypto Staking چیست و چرا SEC در حال انجام اقدام است؟

در جدیدترین از مجموعه اقداماتی که توسط کمیسیون بورس و اوراق بهادار ایالات متحده انجام شده است، صرافی کریپتو کراکن با پرداخت 30 میلیون دلار موافقت کرده است تا اتهامات مربوط به نقض قوانین آژانس را با ارائه خدماتی که به سرمایه گذاران اجازه می دهد با “شرکت کردن” خود به سود خود بپردازند، پرداخت کند. سکه ها SEC در تلاش است تا اپراتورهای رمزنگاری ایالات متحده را تحت چارچوب نظارتی یکسانی قرار دهد که بر فروش همه انواع اوراق بهادار حاکم است – برای رفتار با توکن ها مانند سهام و اوراق قرضه.

آنچه با دیگر تلاش‌های سرکوب متفاوت است این است که سرمایه‌گذاری یکی از ویژگی‌های اصلی بسیاری از بلاک‌چین‌ها مانند اتریوم است و کلیدی است که به‌طور بالقوه دیگر ارزهای دیجیتال را از سیستمی که به مقادیر زیادی برق نیاز دارد، تغییر می‌دهد.

1. شرط بندی چیست؟

این یک سپرده اتر یا سایر ارزهای دیجیتال برای استفاده در سیستمی است که به عنوان یک سیستم “اثبات سهام” شناخته می شود که با سفارش تراکنش ها به گونه ای که یک سابقه عمومی امن ایجاد می کند، به اداره شبکه بلاک چین کمک می کند. در ماه سپتامبر، اتریوم برای جایگزینی سیستم “اثبات کار” معرفی شده توسط بیت کوین که همچنان از آن استفاده می کند، به سهامداری روی آورد. گفته می شود سوئیچ اتریوم مصرف برق شبکه را تا حدود 99 درصد کاهش می دهد، گامی مهم برای صنعتی که به دلیل میزان برق مصرفی مورد انتقاد قرار گرفته است.

2. سیستم های اثبات مفهوم برای چیست؟

ارزهای رمزپایه بدون بلاک چین، یک فناوری نسبتاً جدید که وظیفه قدیمی نگهداری یک دفتر کل تراکنش های مرتب شده را انجام می دهد، کار نمی کنند. آنچه با سوابق قلم و کاغذ متفاوت است این است که دفتر کل بر روی رایانه های سراسر جهان به اشتراک گذاشته می شود. بلاک چین باید وظیفه دیگری را بر عهده بگیرد که در دنیای پول فیزیکی به آن نیازی نیست – اطمینان حاصل شود که هیچ کس نمی تواند رمز ارز دیجیتال را بیش از یک بار با دستکاری دفتر کل دیجیتال خرج کند. بلاک چین ها بدون یک متولی مرکزی، مانند یک بانک، مسئول دفتر کل کار می کنند: هر دو سیستم اثبات کار و اثبات سهام به اقدامات گروهی برای سفارش و محافظت از رکورد ثابت بلاک چین متکی هستند.

3. این دو چه تفاوتی با هم دارند؟

در هر دو سیستم، تراکنش‌ها به «بلوک‌هایی» گروه‌بندی می‌شوند که در یک «زنجیره» عمومی منتشر می‌شوند. در اثبات کار، این زمانی اتفاق می‌افتد که سیستم داده‌های موجود در بلوک را به صورت پازلی فشرده می‌کند که تنها با محاسبات آزمون و خطا قابل حل است که ممکن است میلیون‌ها بار انجام شود. این کار توسط ماینرهایی انجام می شود که برای اولین نفری که راه حلی را ارائه می دهند رقابت می کنند و در صورت موافقت سایر ماینرها با کارکرد آن، با ارز دیجیتال جدید پاداش می گیرند. اثبات سهام با دادن مجموعه ای از هویج و چوب به گروهی از افراد برای همکاری در یک کار، کار می کند. مثال: افرادی که 32 اتر را قرار می‌دهند یا سهام می‌گذارند (1 اتر در 10 فوریه با قیمت حدود 1519 دلار معامله می‌شد) می‌توانند به یک اعتبارسنجی تبدیل شوند، در حالی که افرادی که اتر کمتری دارند می‌توانند اعتبارسنجی مشترک اتریوم شوند. اعتبار سنجی ها برای سفارش بلوک های تراکنش در بلاک چین اتریوم انتخاب می شوند.

4. مشوق شرط بندی چیست؟

اگر یک بلوک توسط کمیته ای که اعضای آن اعتباردهنده نامیده می شوند پذیرفته شود، اعتبار سنجی ها اتر جدید دریافت می کنند. اما کسی که سعی می‌کرد سیستم را بازی کند ممکن است سکه‌های شرط‌بندی شده را از دست بدهد. به طور معمول، افرادی که سکه های خود را به اشتراک می گذارند با کسب بازدهی حدود 4 درصد برای کاربران Stake-as-a-Service در اتریوم پاداش دریافت می کنند.

5. مشکل SEC با قمار چیست؟

کراکن و سایر ارائه دهندگان متمرکز «پایه گذاری به عنوان یک سرویس» را ارائه کردند که به کاربران امکان می داد سکه های خود را بدون خرید یا نگهداری رایانه های مورد نیاز برای شرط بندی، شرط بندی کنند. اقدام آژانس علیه کراکن به وضوح نشان می‌دهد که این کار را شبیه به وام‌های رمزنگاری می‌داند، جایی که ارائه‌دهندگان به سپرده‌گذاران کریپتو نرخ‌های بهره بالایی برای قرض گرفتن سکه‌هایشان می‌پردازند. این رویه ای است که سال گذشته زمانی که چندین وام دهنده مانند Celsius Network، BlockFi و دیگران از بین رفتند، رگولاتورها آن را سرکوب کردند. SEC هم برنامه‌های وام‌دهی کریپتو و هم برنامه‌های سرمایه‌گذاری را یک سرویس اوراق بهادار می‌داند، نامی که مجموعه گسترده‌ای از الزامات نظارتی را تحمیل می‌کند که تصور می‌شد ارزهای دیجیتال از آن مصون هستند. کراکن موافقت کرده است که فوراً ارائه یا فروش اوراق بهادار از طریق خدمات سهامداری دارایی های کریپتو در ایالات متحده را متوقف کند. اتهامات موجود در شکایت کمیسیون بورس و اوراق بهادار را نپذیرفت و نه رد کرد.

6. امنیت چیزی به چه معناست؟

در ساده ترین شکل آن، اینکه آیا چیزی تحت قوانین ایالات متحده یک اوراق بهادار است یا نه، اساساً به این بستگی دارد که چقدر شبیه سهام منتشر شده توسط یک شرکت در حال جمع آوری پول است. برای تعیین این تصمیم، SEC یک آزمون قانونی را اعمال می‌کند که از تصمیم دادگاه عالی در سال 1946 ناشی می‌شود. تحت این چارچوب، یک دارایی زمانی می‌تواند تحت اختیار SEC قرار گیرد که شامل یک مورد باشد. سرمایه گذارانی که به پول لگد می زنند ب. در یک سرمایه گذاری مشترک با ج. قصد سود بردن از د. تلاش مدیریت سازمان در شرط بندی به عنوان یک سرویس، کاربران سکه های خود را با انتظار کسب سود از آنها واریز می کنند، در حالی که ارائه دهنده خدمات از جنبه فنی کارها مراقبت می کند.

7. چرا برچسب زدن برای امنیت مهم است؟

برای شروع، چنین تعیین‌هایی می‌توانند اجرای یک برنامه شرط‌بندی به عنوان یک سرویس را گران‌تر و پیچیده‌تر کنند. طبق قوانین ایالات متحده، این برچسب دارای الزامات حفاظتی و افشای شدید سرمایه گذار است. این بار باعث می‌شود که ارائه‌دهندگان کوچک‌تر در مقایسه با رقبای با جیب‌های بزرگ‌تر در مضیقه قرار بگیرند. علاوه بر این، صرافی هایی که تلاش می کنند به ارائه خدمات ادامه دهند، با نظارت مداوم از سوی تنظیم کننده ها مواجه خواهند شد، که می تواند منجر به جریمه، مجازات و در بدترین حالت، در صورت دخالت مقامات جنایی، پیگرد قانونی شود. همچنین می‌تواند به معنای از دست دادن منابع مالی آینده از سوی سرمایه‌گذارانی باشد که ممکن است نسبت به این افزایش بار انطباق و بررسی‌های نظارتی محتاط باشند. طرفداران مقررات بیشتر بر این باورند که تعیین اوراق بهادار منجر به اطلاعات و شفافیت بیشتر برای سرمایه گذاران خواهد شد – و در نهایت منجر به کاربران بیشتر این خدمات می شود.

8. سرکوب شرط بندی کریپتو چه معنایی می تواند داشته باشد؟

این سرکوب فقط برای ارائه دهندگان شرط بندی به عنوان یک سرویس که بر مصرف کنندگان ایالات متحده متمرکز هستند اعمال می شود. بلاک چین‌ها معمولاً توسط اعتبارسنجی‌هایی از سراسر جهان محافظت می‌شوند، بنابراین با این فرض که تنظیم‌کننده‌های خارج از کشور دیدگاه ملایم‌تری نسبت به خدمات آن‌ها داشته باشند، به کار خود ادامه خواهند داد. این شکاف بین مقررات سنگین در ایالات متحده و غرب وحشی در برخی دیگر از نقاط جهان را عمیق تر خواهد کرد. سؤالاتی در مورد اینکه آیا تشدید مقررات شرط بندی بر ارائه دهندگان شرط بندی غیرمتمرکز تأثیر می گذارد، زیرا ادعا می کنند از آنها مصون هستند زیرا توسط یک شرکت خاص اداره نمی شوند یا در یک مکان خاص مستقر نیستند. در تئوری، چنین ارائه دهندگانی صرفاً مجموعه ای از نرم افزارها هستند که تراکنش ها را به صورت خودکار انجام می دهند. اما بسیاری از این خدمات مالی غیرمتمرکز (DeFi) در واقع توسط یک گروه اصلی از افراد اداره می‌شوند که تنظیم‌کننده‌ها همچنان می‌توانند در قبال عدم رعایت آنها پاسخگو باشند.