اوپنهایمر – چگونه “پدر بمب اتمی” در کشف سیاهچاله ها کمک کرد؟

امروزه که مردم در مورد فیلم اوپنهایمر هیجان زده هستند و فقط می توانند جی. رابرت اوپنهایمر در نقش «پدر بمب اتمی»، تعداد کمی از مردم می‌دانند که این اخترفیزیک‌دان در اکتشافات دیگر نیز نقشی درخشان داشته است. او حتی قبل از کشف سیاهچاله ها در حال انجام تحقیقات بود. او نقش بسزایی در کشف سیاهچاله ها داشت و توضیح داد که چگونه فروپاشی یک ستاره عظیم می تواند منجر به تشکیل سیاهچاله ها شود.

اوپنهایمر قبل از کارش در لوس آلاموس، نیومکزیکو، در سال 1942، یک فیزیکدان نظری برجسته بود که بر فیزیک کوانتومی تمرکز داشت.

تحقیق سیاهچاله

اوپنهایمر با همکاری همکارش هارتلند اس. اسنایدر از دانشگاه کالیفرنیا، برکلی، یک مقاله تحقیقاتی در سال 1939 با عنوان “درباره انقباض گرانشی ادامه دار” منتشر کرد. او با استفاده از نظریه نسبیت عام انیشتین نشان داد که چگونه سیاهچاله ها می توانند متولد شوند.

مدل اوپنهایمر توضیح می‌دهد که چگونه یک ستاره عظیم می‌تواند تحت نیروی گرانشی خود فرو بپاشد و منجر به تشکیل سیاه‌چاله شود. این کار مبنایی برای درک سیاهچاله‌ها به‌عنوان یک فرآیند اخترفیزیکی پویا و نشان‌دهنده مرحله نهایی تکامل ستارگان با جرم کافی بود. لازم به ذکر است که این مدل هنوز در تحقیقات اخترفیزیکی مدرن مورد استفاده قرار می گیرد.

قبل از شروع مطالعه سیاهچاله ها، اوپنهایمر قبلاً موضوع ستاره های نوترونی را در مقاله ای از سال 1938 بررسی کرده بود. علاقه او به اخترفیزیک با گنجاندن نظریه نسبیت عام اینشتین در سال 1939 ادامه یافت. در 1 سپتامبر 1939، اوپنهایمر مقاله دیگری را منتشر کرد که به طور خاص به سیاه چاله ها اختصاص داده شده بود. با این حال، اهمیت آن تا حد زیادی تحت الشعاع قرار گرفت زیرا همزمان با شروع جنگ جهانی دوم بود که آلمان به لهستان حمله کرد.

علیرغم کمک های قابل توجه او در زمینه سیاهچاله ها، میراث اوپنهایمر همچنان با مشارکت او در ساخت بمب اتمی مرتبط است. کار او بر روی سیاهچاله ها و مدل فروپاشی پیشگام او، اگرچه اغلب توسط عموم نادیده گرفته می شود، همچنان بر درک ما از جهان فیزیکی تأثیر می گذارد و شکل می دهد.