من از پوشیدن ساعت هوشمند خود دست کشیدم و به عقب نگاه نکردم

وقتی اولین نسل Moto 360 را به دست آوردم، عاشق ساعت‌های هوشمند شدم، یک ساعت هوشمند زیبا با طراحی زیبا و دارای اولین سیستم عامل ساعت هوشمند گوگل. از آن زمان، من بیش از دوجین پوشیدنی تناسب اندام، از جمله Apple Watch SE و سری Amazfit GTR و GTS را امتحان و بررسی کرده ام. و با گذشت زمان به شدت از بخش محصول بیزار شدم.

من چند ماه پیش ساعت‌های هوشمند را رها کردم، و به همین دلیل به این زودی‌ها (مگر اینکه برای بررسی باشد) باز نمی‌گردم.

داده ها، داده ها و داده های بیشتر

من ساعت هوشمندم را هنگام خواب می پوشیدم. برنامه روزانه من بعد از بیدار شدن این بود که بررسی کنم چند ساعت خواب عمیق داشته ام. این عادت من را ابتدا به ساعت هوشمند و سپس اپلیکیشن جذب کرد. من به سختی بیدار بودم و فوراً با داده ها بمباران می شدم – خواب سبک، خواب عمیق، REM و غیره.

و هنگامی که این کار انجام شد، عادت کردم که داده‌های تناسب اندام بیشتری را بررسی کنم – مانند تعداد قدم‌هایی که روز قبل پیاده‌روی کرده‌ام و کالری مصرفی‌ام. در 20 دقیقه اول روز من قبلاً توسط صفحه نمایش مکیده شده بودم.

انگار این کافی نبود، هر بار که مچ دستم را بالا می آوردم تا زمان را ببینم، بار دیگر با حجم اطلاعات رو به رو می شدم. مچ خود را برای بررسی زمان بالا ببرید؟ امروز چند مایل رانندگی کرده اید. روز را بدون پیاده روی زیاد به پایان رساندید؟ اوه، در اینجا یک اعلان ناخوشایند در مورد اینکه چگونه هدف خود را از دست داده اید وجود دارد. آیا روی بستن این حلقه های فعالیت کار می کنید؟ اینجا یک نشان است.

پوشیدن ساعت هوشمند داده ها را به صورت شما پرتاب می کند. و بیشتر اوقات شما نمی دانید با آن داده ها چه کار کنید.

ساعت‌های هوشمند ممکن است به برخی از افراد کمک کند تا تناسب اندام داشته باشند، اما هیچ مقداری از پوشیدن حلقه‌هایم یا به اشتراک گذاشتن داده‌های تناسب اندام با دوستان به من انگیزه نمی‌دهد که بیشتر ورزش کنم. در واقع، هر بار که می دیدم یکی از دوستانم حلقه هایش را می بندد، در حالی که من آنجا نشسته بودم و یک لقمه بزرگ پیتزا می خوردم، بیشتر عصبانی می شدم.

من نمی خواهم همیشه در یک ویجت در دسترس باشم

ساعت های هوشمند طوری طراحی شده اند که در صورت نیاز در دسترس باشند، نه برعکس. من متوجه شده ام که دقیقا برعکس این اتفاق برای من می افتد.

در یک جلسه و دریافت اطلاع رسانی؟ در اینجا، اجازه دهید برای رد کردن آن، انگشت خود را به سمت راست بکشم. با دوستان بیرون بروید و روی مچ دست خود پینگ بگیرید؟ این رئیس شماست و می خواهد این کار فردا انجام شود. صرف شام با خانواده و دریافت تماس اسپم؟ آسان برای پایان دادن به آیکون قرمز رنگ ضربه بزنید.

در اینجا دو مدل وجود دارد. اول، هر اعلانی به زمان حساس نیست. در واقع، من می خواهم ادامه دهم و بگویم که بیشتر اعلان هایی که در ساعت هوشمند خود دریافت می کنید، به زمان حساس نیستند. اعلان‌ها می‌توانند منتظر بمانند. بیشتر اوقات روی مچ دست خود به آنها نگاه می کنید و آنها را با انگشت بکشید. دوم، این اعلان‌ها مانع زندگی شما در لحظه حال می‌شوند.

وقتی با مامان و بابا شام می‌خورم، نمی‌خواهم مچ دستم وزوز کند. بذار با خیال راحت بخورم اجازه دهید بدون اینکه بعد از ساعت ها دائماً به دنیای مجازی متصل باشم، با دوستانم معاشرت کنم. اجازه دهید در جلسه بدون وقفه هر چند دقیقه یکبار مراقب باشم.

ممکن است کلیشه ای به نظر برسد، اما من دوست دارم که مردم در آن لحظه در کاری که انجام می دهند حضور داشته باشند – حواسشان به وسیله ابزار کوچکی که روی مچ دستشان وزوز می کند، پرت نشود. برای من، از هر 10 اعلان ممکن است یکی به زمان حساس باشد و به توجه من نیاز داشته باشد. برای اینکه آن یک اعلان را از دست ندهم، خود را در معرض ۹ اعلان بی فایده قرار دادم که حواس من را از کاری که در زندگی واقعی انجام می‌دادم پرت می‌کرد.

همیشه می توانید ساعت هوشمند بپوشید و اعلان ها را خاموش کنید. اما آیا واقعاً برای این کار ساعت هوشمند خریده اید؟ یک گروه تناسب اندام انجام می دهد.

برای داشتن یک زندگی بدون استرس

با چنین ناراحتی هایی، ناامید شدن و دست کشیدن از فاکتور فرم طبیعی بود. من به G-Shocks و Tissots های خوب قدیمی دنیا روی آوردم. وقتی مچ دستم را بالا می‌برم تا زمان را ببینم، دیگر لازم نیست یک ثانیه صبر کنم. وقتی می‌خواهم تاریخ را بررسی کنم، فقط اطلاعات مورد نیاز خود را می‌بینم، نه داده‌هایی را که ساعت می‌خواهد به من بدهد.

اکنون ساعت من برای من کار می کند – و باید. در دنیای تشنه داده که می‌خواهیم هر کالری دریافتی و هر قدمی را که برمی‌داریم ردیابی کنیم، گاهی عاقلانه است که یک قدم به عقب برگردیم و به انتخاب‌های خود نگاه کنیم. آیا همیشه برای ساعت هوشمند خود در دسترس هستید یا همیشه برای شما در دسترس است؟ اگر اولی است، می‌دانید که وقت آن است که از تمام معیارها فاصله بگیرید و ساعت گنگ خود را بیرون بیاورید – درست مثل من.

در مورد برده نبودن داده ها چیزی آزادکننده وجود دارد. من دیگر عجله ای برای بستن حلقه ها ندارم. من نیازی به پیگیری هر کالری که می خورم ندارم. من به میزان خواب عمیقم اهمیت نمی دهم. اما در عین حال، من زندگی سالم تری دارم زیرا فشار داده های روی مچ دست من دیگر برای فضای ذهن من رقابت نمی کند. من زندگی شادتری دارم و فقدان ساعت هوشمند روی مچ دستم هست که از آن تشکر کنم.

توصیه های سردبیران